(آيه ٤) -گفتيم در سورۀ انعام روى سخن بيشتر با مشركان است، و قرآن به انواع وسائل براى بيدارى و آگاهى آنها متوسل مى‌شود، در اين آيه به روح لجاجت و بى‌اعتنايى و تكبر مشركان در برابر حق و نشانه‌هاى خدا اشاره كرده، مى‌گويد: «آنها چنان لجوج و بى‌اعتنا هستند كه هر نشانه‌اى از نشانه‌هاى پروردگار را مى‌بينند، فورا از آن روى برمى‌گردانند» (وَ ما تَأْتِيهِمْ مِنْ آيَةٍ مِنْ آياتِ رَبِّهِمْ إِلاّ كانُوا عَنْها مُعْرِضِينَ) . اين روحيه منحصر به دوران جاهليت و مشركان عرب نبوده، الان هم بسيارى را مى‌بينيم كه در يك عمر شصت ساله حتى، زحمت يك ساعت تحقيق و جستجو در بارۀ خدا و مذهب به خود نمى‌دهند، سهل است اگر كتاب و نوشته‌اى در اين زمينه به دست آنها بيفتد به آن نگاه نمى‌كنند، و اگر كسى با آنها در اين باره سخن گويد، گوش فرا نمى‌دهند، اينها جاهلان لجوج و بى‌خبرى هستند كه ممكن است گاهى در كسوت دانشمند ظاهر شوند! برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 575 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈