(آيه ١٠٧) -در اين آيۀ، بار ديگر اين حقيقت را تأييد مى‌كند كه خداوند نمى‌خواهد آنها را به اجبار وادار به ايمان سازد و «اگر مى‌خواست همگى ايمان مى‌آوردند و هيچ كس مشرك نمى‌شد» (وَ لَوْ شاءَ اللّهُ ما أَشْرَكُوا) . همچنين تأكيد مى‌كند: «و ما تو را مسؤول (اعمال) آنها قرار نداديم» (وَ ما جَعَلْناكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظاً) . همانطور كه «تو وظيفه ندارى آنها را به اجبار (به ايمان) دعوت كنى» (وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ) . لحن اين آيات از اين نظر بسيار قابل ملاحظه است كه ايمان به خدا و مبانى اسلام هيچ گونه جنبۀ تحميلى نمى‌تواند داشته باشد، بلكه از طريق منطق و استدلال و نفوذ در فكر و روح افراد بايد پيشروى كند، زيرا ايمان اجبارى ارزشى ندارد، مهم اين است كه مردم حقايق را درك كنند و با اراده و اختيار خويش آن را بپذيرند. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 634 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈