هرسال ماهِ مهمانیِ خدا که می شود ؛ سر سفره اش که می نشینم ؛ لحظه ی افطار ؛ از فرطِ تشنگی ؛ منتظرِ اذان که می شوم ؛ یادِ این حرفِ شما می افتم که : " اگر شیعیانِ ما ، به اندازه ی یک لیوان آب تشنه ی ما بودند ، ما ظهور می کردیم. " نمی دانم دنیا چطور اِنقدر خوب مرا سرگرم خود کرد که به این یتیمی عادت کردم ‌، پدر ! اما مثلِ زمان های بچگی قول مردانه می دهم که حداقل ماه رمضانِ امسال هر روز ، روزه ام را با دعای فرج باز کنم شاید بیایی ... شاید تمام شود این جدایی ! اَݪٰلّہُـمَّ؏َجِّل‌ݪِوَلیِّڪَ‌الفَرَجـ‌ 👇 🌸⃟🌼🌿჻ᭂ࿐✰♻️ ‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌ ‎@amtewi