نگاه جزیی و خرد به تک تک ادله سندا و دلالتا، ضمن امتیازاتی که دارد، اما بنابر مسلک برای تحصیل و رسیدن به   کافی نیست، بلکه علاوه باید: اولا :به مجموع ادلهٔ معتبره نگاهی کلان داشت ، چه اینکه به این وسیله می توان ابهام و اجمال احتمالی از برخی ادله را برطرف کرد ، یعنی تحلیل روایات علاوه بر تحلیل موردی و جزیی ، به صورت مجموعی هم صورت بگیرد. ثانیا: باید اهداف کلان شریعت(=روح شریعت= در سایهٔ : عبادت ، عدالت ، کرامت انسان و نیز لزوم رعایت زیست اخلاقی) در تحلیل ادله مد نظر فقیه باشد. ثالثا: بر مسلک اضطرار فقیه باید به سیرهٔ عملیهٔ تقینیهٔ شارع (= مذاق شارع ) که اساسش بر  واژهٔ استوار است دقت کند، و دین را بدون بن بست تفسیر کند ، و سمحه و سهله بودن شریعت  را در فهم و نیز  درجمع بین روایات متعارضه إعمال کند. رابعا : در فقه اضطراری، عملا بین روایت مجعوله ( = بدون نمره و امتیاز ) و روایت ضعیفه السند ( = دارای نمره و امتیاز کم )  فرق گذاشته می شود، چنانکه در استنباط اضطراری از إشارات و إشعارات نیز نمی گذریم ( = کشف مذاق شارع از تعابیر غیر صریح و غیر ظاهر که فقط در حد اشاره و اشعار هستند) در این شیوه( طبق ضوابطی) از شواهد غیر قطعی عقلی و نیز از شواهد کم نمرهٔ دیگر هم استفاده می شود. در مسلک اضطرار ما نام این شیوه را به کارگیری نهاده ایم. 🆔@andalibhamedani