؟ ۱/  بررسی های فقهی بدون تتبع و تأمل در میراث ارزشمند فقیهان پیشین و بدون استفاده از تجربیات آنان بمانند آن است که انسان یک عمر تجربهٔ خودش را نادیده بگیرد مسلم است که فکر او همواره کودکانه و غیر حکیمانه باقی می ماند. به این معنی قطعا ناپسند است. ۲/از سوی دیگر اگر شخصی فقط در گذشته بماند و نتواند با زمان خود ارتباط صحیحی برقرار کند ،و‌ نتواند پاسخ عقلانی ، عقلایی ، حکیمانه و فقیهانه به معضلات عصر خود بدهد، بمانند شخصی است که در زمان پیری دچار آلزایمر شود، او فقط با خاطرات گذشتهٔ خویش زندگی می کند و توان ارتباط با مردم عصر خودش را ندارد. پس مقابله با هر فکر نو که فنی و فقیهانه تبیین شود به اسم زیبنده نیست محمد عندلیب همدانی 🆔@andalibhamedani