آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی واقع در خرقان از توابع شاهرود این عارف نام دار ایرانی در روز عاشورای سال ۴۲۵ هجری درگذشت. وی در سلوک خویش از هر فرصتی برای از بین بردن هرنوع برتری انسانی بر انسان دیگر استفاده کرده‌است و طریق وصول به خالق را خدمت به خلق معرفی کرده ‌است. او به انسان‌ها خدمت می‌کند و غمخوار آدمیان است نه برای رسیدن به بهشت موعود و گریز از جهنم بلکه به خاطر نفس انسانیت، او که چنین صمیمانه می‌سراید: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم بی دیدنش از گریه نیاساید چشم ما را ز برای دیدنش باید چشم گر دوست نبیند به چه کار آید چشم هنگامی که بخواهید وارد خانقاه شیخ شوید، نوشته ای بر سردرد خانقاه توجهتان را به خود جلب می کند: هر که در این سرا درآید نانش دهید و از ایمانش مپرسید چه آنکس که به درگاه باریتعالی به جان ارزد البته بر خوان بوالحسن به نان ارزد.