🔺فعالیت‌‌های مخفیانه فرقه « اکنکار» در ایران قسمت (پایانی) 3️⃣ ♦️ اکیست‏‌های ایران هر چند تلاش کرده‌‏اند تا با این رویکرد از کمند عرق دینی مسلمانان رهایی یابند، هنگامی که عرصۀ استدلال بر آن‏‌ها تنگ شده، به وضوح به نبرد با اسلام همت گمارده‏‌اند. 🔷 از آن‌‏جا که رهبران اکنکار دربارۀ تعالیم ادیان دیگر تهمت پراکنی‌‏های فراوانی داشته‌‏اند و ادیان را با چوب جمود و جهالت و ضلالت رانده‏‌اند، اکیست‏‌های ایران نیز ناچار به پیروی از آن‌‏ها گردیده‌‏اند. یکی از اکیست‌‏ها که در گردونۀ وب‏‌نگاری و مناظرات مجازی گرفتار آمده می‌‏نویسد: 🔶 «فکر می‏‌کنم اگر اک برای اثبات خود ادلۀ بیشتری از اسلام برای اثبات خود نداشته باشد کمتر هم ندارد.» اکیست‏‌های ایران برنامه‏‌های تمرین و مراقبۀ خود را با استفاده از دیسکورس‏‌ها و سفارش‌‏های اینترنتی به انجام می‏‌رسانند. 🔷 فعالیت اکیست‏‌ها در ایران به‏‌صورت پنهانی و محدود به فضای مجازی صورت می‌‏گیرد؛ چه این‌‏که اثبات دین بودن اکنکار باعث شده است که گروندگان به این شبه آیین با حکم ارتداد روبه‌‏رو شوند. 🔶 از سوی دیگر گردانندگان سایت مرکزی اک در آمریکا برای حفظ امنیت کتب و دیسکورس‌‏های اک در ایران، صلاح می‏‌بیند فعلاً اکیست‏‌ها در ایران فعالیت نکنند؛ زیرا سابقۀ رعایت قانون کپی رایت در ایران خوب نیست و رعایت این مهم در قوانین اک به صراحت بیان شده است. 🔷 بنابراین مسئولان این نهاد در امریکا از فعالیت اک در ایران احساس خطر می‏‌کنند و ترجیح می‌‏دهند اعضا با راه‏‌اندازی کتابخانۀ سایبر در سایت انجمن صرفا اطلاعات خود را افزایش دهند و فعالیت تبلیغی دیگری چه در اینترنت یا خارج از آن نداشته باشند. البته اکیست‌‏های زیادی هستند که این قانون را زیر پا می‏‌گذارند. 🔶 برخی از اکیست‏‌ها در اثر القائات به انرژی درمانی پرداخته و یا با تعبیر خواب‌‏های خود ادعاهایی می‏‌کنند که نمونۀ بارز آن در سال 1386 به وقوع پیوست. در این واقعه سردم‌دار گروه چند نفره‌‏ای که از ارومیه به تهران آمده بودند مدعی بود روح امام زمان در کالبدش حلول کرده و او امام زمان است.[2] 🔷 از دیگر مباحث انحرافی که در اکنکار به‌‏وجود آمده تشکیل حلقه تی اس ام است. با بررسی اجمالی آموزه‏‌هایی که طرفداران این حلقه بدان باور دارند می‌‏توان نتیجه گرفت بین اکنکار و تی اس ام تفاوت‌‏های فراوانی وجود دارد. ♦️ طرف‌داران تی اس ام برای اثبات هویت تاریخی خود به اکنکار دست یازیده‌‏اند تا از این گردونه، پشتوانۀ ایدئولوژیک خود را تقویت نمایند.[2] 🔻پی‌نوشت: [1]. رنجبران، داوود (1388)، نقد و بررسی عرفان‏های وارداتی اکنکار، تهران، ساحل اندیشه، ص 109-111. [2]. همان. [3]. سودای دین داری، عبدالحسین سبزواری، نشر صهبای یقین، قم، ص 61. https://eitaa.com/antihalghe