🕉☯ معرفی اجمالی عرفان های نوظهور هندی
♦️ عرفانهای هندی در یک دستهبندی به عرفانهای باستانی و عرفانهای جدید تقسیم میشود.
🔷 در میان عرفانهای باستانی آیین ودا، برهمنیسم، جین، بودا و منتره قابل ذکر هستند.
🔶 آیینهای عرفانی نوظهور هندی نیز شامل انواع یوگا، اشو، سایبابا، رام الله، کریشنا مورتی، یوگاناندا، و دالایی لاما میشود.
🔻 یوگا
🔷 یوگا هرچند دارای سابقه هزاران سالانه است، به جهت رویکرد جدید و بازتولید نوین آن، میتواند مورد مداقه قرار گیرد.
🔻 سیستم معنوی یوگا دارای انواع گوناگونی است:
🔶 منتره یوگا مربوط به راهبههایی است که در معبدهای تبتی به خواندن اوراد مشغول هستند. اساس این شبهآیین بر بصیرت و آگاهی درونی است که با بیان اصوات و کلمات به دست میآید.
🔷 کرمه یوگا بر اساس تفکر شکل گرفته است. بر اساس این تفکر آرامش و سکوت و نیز بیبرنامگی و بینظمی، مهمترین راههای کسب معنویّت است.
🔶 بهکتی یوگا به تمرکز بر مفهوم ماورایی تکیه دارد و برخی به اشتباه آن را یوگای عبادت میخوانند درحالی که از عبادت در آن خبری نیست.
🔷 در یوگای پاتانچلی هشت مرحله شمرده شده است که یوگیست باید یک به یک آنها را طی کند.
🔶 در سیستم یوگا برای کالبد انسان، بدنها نادیها و چاکراهایی ترسیم میشود که میتواند انرژی‌زایی کرده، معنویّت را بارور سازد.[1]
🔻 اشو
🔷 شخصیتی است هندی که گسترش تعالیم خود را مرهون آمریکاست.
🔶 او که هیچگاه کتابی ننوشت بیش از هفتهزار سخنرانی داشت. تمام تعالیم او در این سخنرانیها بیان شدهاند.
🔷 او دارای شخصیتی شهوت‌ران، متکبر و مغرور بود و خود را همطراز و یا بالاتر از مسیح میدانست.
🔶 اصول اصلی تعالیم او را عشق، سم بودن نفس، نفی ذهن، درونگرایی، مراقبه و چاکراها تشکیل میدهند.
🔷 او از مسیر این تعالیم به رابطۀ مرد و زن پل زد و توانست آزادی جنسی را در اردوگاهش رواج دهد. بسیاری علت اخراج او را از آمریکا مسائل جنسی و فسادهای اخلاقی وی میدانند.
🔶 این مشکلات و مشکلات دیگر باعث شد تا بیست و یک کشور جهان از پذیرش وی سر باز زنند و او به ناچار به هندوستان برگردد.[2]
🔷 دربارۀ علت مرگ او نیز اختلافاتی وجود دارد. او خود تلاش میکند تا علت مرگش را سرطان استخوان معرّفی کند، اما علایم بیماری او بیشتر شبیه به بیماریهایی چون ایدز بود تا سرطان.[3]
♦️ خدا در تعالیم او جای ویژهای ندارد و هراز گاهی به نوعی با موضوع خداشناسی برخورد میکند. گاهی خدا در نظر او یک تجربۀ ساده است.[4] گاهی بحث درباره خدا را بی‌مفهوم میپندارد[5] و گاهی نیز به خود خدایی دست مییازد.[6]