مات مانده‌ام به قاب تلویزیون! یک قطره شور از گوشه چشمم راهش را پیدا می‌کند ... نفس عمیقی می‌کشم پای دلم می لنگد از سنگینی بار این همه دلتنگی ... همه بغض‌ها را یکجا قورت می‌دهم و می‌گویم : السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا