بسم الله الرحمن الرحیم «قَالَ إِنِّي عَبْدُاللَّهِ... وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنت» (مریم: ۳۰ و ۳۱). ای بنده خالص خدا! اینک خون پاکت در دل‌های آزادمردان جهان می‌جوشد و هرجا که گام می‌نهی مبارک می‌شود. مرگ در اختیار تو بود و تو زمانی او را پذیرفتی که با تکانه‌ای شدید خفتگان را بیدار و معادلات پست خاکی را زیر و رو نمایی. اینک حیات تو در دل‌های آزادمردان ماندگار شد؛ مانند آقایت حسین (ع) که گرمای شهادتش در دل‌های باایمان جاوید است. نزد آن نورهای بی‌کران از ما افتادگان یادی کن که شاید از توسن غرور پیاده شویم و راه حقیقت در پیش گیریم. فروتنی دیروز و عزت امروز تو گواه صادقی بر این نوید الهی است: «قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاءُ وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِير» ٌ(آل‌عمران: ۲۶). @aqlemonavar