‍ یادداشت/ حرم و فرهنگِ همسایگی 🔹 ما در سایه حرم زندگی می‌کنیم. به نوعی همسایه‌ایم. در عینِ حال، آفتاب نشینِ صاحب حرم نیز هستیم. این دوگانه اقتضا می کند که رفتارمان را هم به ترازی، نظم دهیم که صاحب حرم برای ما و همه مردمان مهندسی فرموده است.  🔹 در این هندسه، هر کلام را نه با یک معنا که با شبکه معنایی باید فهم کرد. از هر معنا هم دریافتی روزآمد داشت. فهمیدگی و دریافتِ درست را نیز زیست کرد. از این جمله است همسایگی که خود را بدان تعریف می‌کنیم. می‌دانیم که حسنِ همجواری در ادبیات دیپلماتیک، صاحب جایگاه است و از مراوده کشورهای همسایه سخن می‌گوید اما باید این رسم الخط را در ساحتِ اجتماعی هم خواند. 🔹 در حق همسایه‌هایی که سایه‌شان فقط یک خانه را در برمی‌گیرد زیرا در کنار خانه هایی که دیوار به دیوار هم ایستاده اند، ما هستیم و حُسنِ هم نشینی، از قدیم مورد توجه اهل معرفت بوده است تا جایی که بر زبان شیخ اجل، سعدی شیرازی چنین نشسته که؛ همنشین تو از تو به باید، تا تو را عقل و دین بیفزاید و این در شمار ضرب‌المثل‌ها هم ایستاده است در زبان مردم ... 👇🏻 برای مطالعه متن کامل این یادداشت زیبا از "غلام‌رضا بنی‌اسدی"، به لینک زیر مراجعه کنید: yun.ir/968t0e @aqr_ir