چرا حضرت آقا به زبان عربی خطبه خواندند؟👇👇👇👇👌 درحالیکه همه منتظر شنیدن نکات آقا در خطبه دوم بودیم، فهمیدیم قرار است کل خطبه عربی خوانده شود. اقدامی داهیانه که بار دیگر هوش و درایت ماورایی ایشان را ثابت کرد. اما چرا به زبان عربی؟ ـــــــــــــــــــــــ 1. ما یکی هستیم؛ فراتر از مرزهای مصنوعی همانطور که اولین محور خطبه اولشان وحدت اسلامی بود، این اقدام نیز مرزهای انگلیسی عرب و عجم را در نوردید و گامی دلنواز و نمایشی از یکی بودن به شمار می رود. در تویت مشهور کاربر عرب خواندیم که گفت: «به ما گفته بودند عجم ها حتی یک کلمه قرآن و عربی را نمی توانند بخوانند؛ اینها همه غلط بود» ـــــــــــــــــــــــ 2. توسعه کمّی مخاطب در یکی از حساس‌ترین مقاطع تاریخ معاصر ایران و خاورمیانه، بیان خطبه به زبان عربی برد رسانه‌ای بسیار بیشتری دارد و همانطور که دیدیم، قطعات و فرازهای آن به سرعت در کشورهای عربی وایرال شد. ـــــــــــــــــــــــ 3. ارتقای کیفی اثر گذاری زبان، اولین و یا یکی از اولین مولفه های اثرگذاری بر مخاطب است؛ همزبانی همدلی می‌آورد و با درنوردیدن فاصله‌ها، اثر کلام را بر قبل و ذهن مضاعف می کند. دیدیم که کاربر زن مشهور عرب نوشت: «فصاحت رهبر ایران در زبان عربی از کل حکام عرب بیشتر بود». قطعا وی بیش از آن فصاحت، متاثر از محتوای ورای آن بیانات فصیح بوده است و جمله اش کنایه به سرسپردگی آن حکام. ـــــــــــــــــــــــ 4. نوازش پدرانه یکی از زیباترین نکات و ابعاد سخنان حضرت امام خامنه‌ای جملات فوق العاده احساسی‌اش خطاب به ملت لبنان بود. حجم زیادی از خطبه دوم خطاب به لبنانیهایی بود که پس از تحمل دو ضربه روحی و میدانی سنگین(پیجرها و شهادت فرماندهان رضوان) ضربه ای سهمگین همچون شهادت سیدحسن نصرالله را متحمل شده اند؛ پدری با محبوبیت فراتر از تصور در جهان عرب و جبهه مقاومت. در فضایی که هنوز تکلیف سلامت یا شهادت شیخ صفی هم مشخص نبود، آقا دریافتند که لبنانی که در خط مقدم جبهه امروز است بیش از هرچیز نیاز به روحیه دارد؛ نیاز به پدر. آقا برای اولین بار برای یک ملت دیگر از واژه‌ی : ابنائی به معنی فرزندانم استفاده کرد. این پیام، به زیباترین گونه و در قالب زبانی از جنس خودشان بر دل ملت لبنان نشست و دریافتند که پدر هنوز ایستاده است؛ پدری که همه ما در کنار هم قرار است نمازمان در قدس را به او اقتدا کنیم. ـــــــــــــــــــــ