🔻 اصمعی، یکی از ادبای عرب است؛ نقل شده که در جمعی از عرب‌ها رفت تا سخنرانی کند و در بین صحبت این آیه را خواند: «وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُمَا جَزَاءً بِمَا كَسَبَا نَكَالًا مِنَ اللَّهِ والله غفور رحیم». (مائده/ ۸۳) (دست مرد دزد و زن دزد را، به کیفر عملی که انجام داده‌اند، بعنوان یک مجازات الهی، قطع کنید! و خداوند بخشنده و مهربان است.) 🔸 عربی از بین جمعیت بلند صدا زد: اشتباه خواندی. اصمعی خودش احاطه‌ به انواع قرائت‌ها داشت و صاحب فضل بود. 🔹 اصمعی گفت که شما حافظ قرآن هستی؟ آن شخص جواب داد نه، حافظ نیستم. گفت اهل قرائت هستی؟ گفت نه، اهل قرائت هم نیستم. گفت اصلاً سواد داری؟ جواب داد نه، سواد هم ندارم. پرسید که پس چه می‌گویی این آیه را اشتباه خواندم؟ 🔸 گفت باز هم می‌گویم اشتباه خواندی. اصمعی گفت قرآن بیاورید. قرآن آوردند و دیدند که آیه، اینگونه است: « وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُمَا جَزَاءً بِمَا كَسَبَا نَكَالًا مِنَ اللَّهِ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ». 🔹 معلوم شد اصمی، بخش آخر آیه را اشتباه خوانده بود و به جای «وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ» گفته بود «و الله غفور رحیم». اصمعی به آن فرد بی سواد گفت: از کجا فهمیدی؟ 🔸 جواب داد در طول آیه حرف از قطع کردن دست دزد است و این مفهوم با «غفور و رحیم» همخوانی ندارد و این کار حکیم می‌تواند باشد؛ از ابتدا معلوم بود که اشتباه خواندی و «والله عزیز حکیم» درست است. | عضوشوید 👇 @arbaeeniy_yaran ‌ ‌