علی میرزاخانی بیست سال سردبیر روزنامه دنیای اقتصاد بود. بعد با پول دنیای اقتصاد روزنامه فردای اقتصاد رو راه اندازی کرد. شروین که اون ترانه «برای» رو خوند قطعا نمیدونه اقتصاد دستوری چیه. همون روز گفتم به دستور همین جماعت توی اون شعر «برای این اقتصاد دستوری» گذاشته شده بود. اما قصه اقتصاد دستوری چیه؟ خیلی ساده اگر بخوام بگم میشه این: یه عده سرمایه‌دار میخوان همه‌ی اقتصاد و منافع اقتصادی رو مال خودشون بکنن. مردم هم دستشون به جایی بند نیست. دولت میخواد از منافع مردم در مقابل این جماعت دفاع کنه و ورود میکنه به اقتصاد. یک جا حداقل دستمزد کارگر رو بالا میبره تا بیش از این استثمار نشه. یه جا حداکثر دستمزد کارمند رو محدود میکنه که حقوق نجومی داده نشه. یه جا وارد عرصه تولید میشه که بخش خصوصی میگه به من ربطی نداره. یه جا از سلامت و امنیت مردم باید دفاع کنه و ورود میکنه. یه جا یارانه میده به مردم. یه جا از تولید کننده حمایت میکنه در مقابل تولید کننده خارجی و ... اینها برای چیه؟ برای اینه که سگ رو نباید رها کرد و سنگ رو بست. اما این سرمایه داران میخوان همینقدر هم دولت دخالت نکنه تا جایی که میتونن مردم رو استثمار کنند. مثال بارزش همین قصه خودرو. در همون میزانی که دولت ورود میکنه قیمت مثلا ٢٠٠ میلیونه. ولی اگر آزادش کنه و بازار رو رها کنه قیمت میشه ۴٠٠ میلیون. سرمایه دارها هم همین رو میخوان. میخوان دولت دخالت نکنه و انحصارشون کامل بشه. https://eitaa.com/joinchat/3149660360C7e9ec0d7d8