با توجه به آیه قرآن و روایات مزبور و جمع میان آنها، اگرچه سوت کشیدن به خودی خود کار خوب و پسندیدهای نیست، اما با توجه به شرایط، عرف، شغل و... اگر سوت زدن برای امر عقلایی باشد، اشکالی ندارد؛ مانند سوتی که داوران در ورزش استفاده میکنند، یا کسی در بیابان و کویر بخواهد کسی را در دور دست صدا کند، و یا چوپان بخواهد گله خود را هدایت کند، و همینطور کشاورزی که در مزرعه خود نگهبانی میدهد، با سوت زدن حضور خود را در مقابل هجوم حیوانات به محصولات کشاورزی اعلام میکند، و کسانی که بیشتر ارتباطات و کارهای خود را از این طریق انجام میدهند. و نیز اگر هنگام مضمضۀ آب، صدای سوت از دهان انسان خارج شود و ... .
[1]. انفال، ۳۵.
[2]. گفتنی است که جویدن سقز(آدامس) به تنهایی ایرادی نداشته و روایاتی وجود دارد که پیشوایان دینی نیز برای استحکام لثه به این کار مبادرت میکردند.
[3]. «... أَبِی الْقَاسِمِ بْنِ قُولَوَیهِ عَنِ الْأَصْبَغِ قَالَ سَمِعْتُ عَلِیاً(ع) یقُولُ سِتَّةٌ مِنْ أَخْلَاقِ قَوْمِ لُوطٍ الْجُلَاهِقُ وَ هُوَ الْبُنْدُقُ وَ الْخَذْفُ وَ مَضْغُ الْعِلْکِ وَ الصَّفِیرُ وَ إِرْخَاءُ الْإِزَارِ خُیلَاءَ وَ حَلُّ الْأَزْرَارِ»؛ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج 5، ص 45، مؤسسه آل البیت، قم، چاپ اول، 1409ق.
[4]. «... عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: قُلْتُ لَهُ کَیفَ کَانَ یعْلَمُ قَوْمُ لُوطٍ أَنَّهُ قَدْ جَاءَ لُوطاً رِجَالٌ قَالَ کَانَتِ امْرَأَتُهُ تَخْرُجُ فَتُصَفِّرُ فَإِذَا سَمِعُوا التَّصْفِیرَ جَاءُوا فَلِذَلِکَ کُرِهَ التَّصْفِیرُ»؛ وسائل الشیعة، ج 11، ص 507.
[5]. «أَنَّهُ قَالَ اللَّعْبُ بِالْکِعَابِ وَ الصَّفِیرُ بِالْحَمَامِ وَ أَکْلُ الرِّبَا سَوَاءٌ»؛ نورى، حسین بن محمد تقى، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج 13، ص 218، مؤسسة آل البیت علیهم السلام، قم، چاپ اول، 1408ق.
[6]. «عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی مَحْمُودٍ الْخُرَاسَانِی عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِیسَى قَالَ رَأَیتُ أَبَا الْحَسَنِ الْمَاضِی (ع) فِی حَوْضٍ مِنْ حِیاضِ مَا بَینَ مَکَّةَ وَ الْمَدِینَةِ عَلَیهِ إِزَارٌ وَ هُوَ فِی الْمَاءِ فَجَعَلَ یأْخُذُ الْمَاءَ فِی فِیهِ ثُمَّ یمُجُّهُ وَ هُوَ یصَفِّرُ فَقُلْتُ هَذَا خَیرُ مَنْ خَلَقَ اللَّهُ فِی زَمَانِهِ وَ یفْعَلُ هَذَا ...»؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۷۶، ص ۲۶۵، مؤسسة الوفاء، بیروت، 1404ق.