💠 نشانه‌های خداباورانِ خدا ترس ❇️ حضرت علی(علیه‌السلام): مِنْ عَلَامَةِ أَحَدِ الْمُتَّقِینَ... إِنْ صَمَتَ لَمْ يَغُمَّهُ صَمْتُهُ وَ إِنْ ضَحِكَ لَمْ يَعْلُ صَوْتُهُ 🔷 اگر سکوت کند، سکوتش او را اندوهگین نمی‌سازد، و اگر بخندد، صدایش بلند نمی‌شود. 🔰نکات: 1️⃣ امام (علیه‌السلام) در این بیان، الگویی از انسان متعادل و خردمند را معرفی می‌کند؛ کسی که سکوتش ناشی از افسردگی و دل‌گرفتگی نیست و خنده‌اش نیز به فریاد و قهقهه‌ی بی‌جا نمی‌انجامد، این نشان می‌دهد که در زندگی، راه درست همان میانه‌روی است؛ نه افراط و نه تفریط. 2️⃣ انسان مؤمن و حکیم وقتی سکوت می‌کند، آرام و متین است، نه افسرده و مأیوس. این سکوت مایه آرامش درون است. 3️⃣ انسانی که در سکوت و خنده‌اش اعتدال دارد، در سایر رفتارهایش نیز چنین است؛ زیرا این‌ها جلوه‌های بیرونی شخصیت‌اند، چنین انسانی اهل افراط در شادی و تفریط در اندوه نیست؛ او دل آرام دارد. 4️⃣ بیشتر لغزش‌های اخلاقی از زیاده‌گویی یا قهقهه‌های بی‌جا شروع می‌شوند. 5️⃣اگر کودک ببیند پدر و مادرش در خنده زیاده‌روی نمی‌کنند و در سکوت هم افسرده نیستند، یاد می‌گیرد چگونه باوقار، آرام و در عین حال شاد باشد. 📚نهج‌البلاغه، خطبه193