🗯مقابلهٔ قاطع امیرالمومنین علیه‌السلام با افراطی‌گری ‌برخی از یاران خود 🔻 پس از پیروزی امیرالمؤمنین علیه السلام در جنگ جمل و بازگشتشان به کوفه، منبر رفته و خطبه ای بیان فرمودند، در قسمتی از این خطبه چنین آمده است: 🔷 «به درستی که مردانی از شما از یاری من فروگذاری کردند، و من بر آنان نکوهش و عیب می‌گیرم. پس از آنان کناره جوئید و آنچه خوش ندارند به آنان بگویید تا پشیمان شوند یا مورد رضایت قرار گیرند»° در این هنگام یکی از سپاهیان امیرالمؤمنین علیه السلام، مالک بن حبیب، برخواست و گفت: به خدا سوگند که کناره گرفتن و بدگویی با این افراد را کم می‌بینم، به خدا قسم اگر به ما دستور دهی آنان را خواهیم کشت! 🔸امیرالمومنین علیه السلام در پاسخ فرمودند: «ای مالک! از منتهای امر گذشتی و از حد تجاوز کردی و مبالغه کردی!» مالک بن حبیب در پاسخ به این بیت تمثل جست: لبعض الغشم أبلغ فی الأمور     تنوبک من مهادنة الأعادی ▪️ به راستی که در مشکلات فرا رویت، مقداری ستم راهگشا تر است تا نرمخویی با دشمنان. 🔻امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: «خداوند چنین حکم نفرموده ای مالک! خداوند متعال می‌فرماید: النفس بالنفس [یعنی کشتن فرد تنها در صورتی است که مرتکب قتلی شده باشد] پس دیگر قدری ستم کردن چه معنی دارد؟! و می‌فرماید: وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً فَلا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ إِنَّهُ كانَ مَنْصُورا [قسمت مورد استشهاد: فلا یسرف فی القتل است، یعنی نباید در کشتار زیاده روی نمود]». 📚کتاب الصفین نصر بن مزاحم، ص۴ 📚أمالی الشیخ المفید ، ص ١٢٨ ▪️° منظور اینست که با این منافقان رفتار عادی که با مؤمنان دارید ، را نداشته باشید. مثلاً ، تواضع و احترام نکنید، صریحا به آنان «منافق» خطاب کنید. 🔸افسانه ها در مقابل امیرالمومنین علیه السلام حرفی برای گفتن ندارند.