مختصر اینکه انسان تا جوانی را دارد باید از آن بهره ببرد و نباید کاری کند که مایه عبرت دیگران شود و درباره او بگویند تا آن وقت که میتوانست، نمیدانست و حال که میداند، نمیتواند.
4.
وَ مِن صِحَّتِهِ لِسُقْمِهِ
. انسان اگر به بیماری شدیدی دچار شود احساس میکند بین او و مردم دیواری کشیدهاند و از زندگی افراد سالم بهکلّی جدا شده است. بد نیست انسان گاه به بیمارستان برود و به بیماران نظری بیفکند آنگاه معنای
1- نهجالبلاغه، نامه 72.📚