سلامت را مخصوصاً وقتی به بیماران صعب‌العلاج می‌نگرد به‌خوبی می‌فهمد و قدر نعمت بزرگ سلامتی را می‌داند. تندرستان را نباشد درد ریش‌جز به همدردی نگویم درد خویش گفتن از زنبور بی‌حاصل بودبا یکی در عمر خود ناخورده نیش تا تو را حالی نباشد همچو ماحال ما باشد تو را افسانه پیش سوز من با دیگری نسبت مکن‌او نمک بر دست و من بر عضو ریش 5. وَمِن حَیاتِهِ لِوَفاتِهِ . از این زندگی دنیا برای مرگت استفاده کن. در آخر حدیث حضرت جمله‌ای می‌فرماید که واقعاً تکان‌دهنده است. فَوَالَّذی نَفسی بِیَدِهِ ما بَعدَ المَوتِ مِن مُستَعتَبٍ وَلا بَعدَ الدُّنیا مِن دارٍ الّا الجَنَّةَ اوِ النّارَ : «سوگند به کسی که جانم در دست اوست، پس از مرگ پرونده‌ها بسته می‌شود و جای این نیست که کسی از خدا استغفار جوید». همان‌گونه که امیرمؤمنان علی علیه السلام می‌فرماید: لا عَن قَبیحٍ یَستَطیعونَ انتِقالًا وَلا فی حَسَنٍ یَستَطیعونَ ازدیادًا: «هیچ گناهی را بعد از مردن نمی‌توان حذف کرد و نیز نمی‌توان حسنه‌ای بر حسنات افزود».(1) الان ممکن است با قطره اشکی و پشیمانی، آتش گناهانی که برافروخته‌ای خاموش کنی، امّا بعد از مرگ چنین کاری امکان‌پذیر نیست. چون سجودی یا رکوعی مرد کِشت‌شد در آن عالم سجود او بهشت چون که پرید از دهانت حمد حق‌مرغ جنّت ساختنش ربّ الفلق چون زدستت رُست‌ایثارو زکات‌کِشت این دست آن‌طرف نخل‌و نبات این سبب‌ها چون به فرمان تو بودچاره‌جو هم مر تو را فرمان نمود چون زدستت زخم بر مظلوم رُست‌آن درختی گشت از آن زقّوم رُست این سخن‌های چو مار و کژدمت‌مار و کژدم گردد و گیرد دمت ( مثنوی، دفتر سوم.) 📚📚📚📚📚📚📚📚