السلام علیک یا اباعبدالله شد عاشقانه دین خدا را ضمان سرت! ای پاره پاره پیکر و ای بی نشان سرت! وقتی که تیغ فتنه گلوی ترا برید جسمت هزار آینه و شد زبان سرت! گشته جدا ز پیکر تو تا شود صدا پیچدبه گوش اهل زمین هرزمان سرت! خورشید جان تویی و نگنجی در آسمان دارد به سر هوای ره "لا مکان" سرت! از جسم تو گرفته شرف ساحت زمین بخشیده اعتبار به هفت آسمان سرت! درمان شود ز تربت پاک تو دردها سامان دهد به کار جهان بیگمان سرت مرهم به دردهای بشر خاک اطهرت محرم به رازخلوت کروبیان سرت بهر نماز عشق ملائک به صف شوند بربام عرش تا که بخواند اذان سرت! از بام آسمان نتوان سر برآورد ماه فلک ، هرآینه بیند عیان سرت! بر تیغ نیزه رفته و با دیدگان باز گشته برای رفعت دین ، دیده بان سرت! آغوش خود گشوده به سویت خدای عشق ، شد سربلندتر ز سر سروران سرت! "حامد" به کربلای تو چشم امید بست ای جان کعبه ی دل و "جان جهان" سرت! منوچهر_پروینی_حامد #حوزه_هنری_کرمانشاه #حوزه_هنری_انقلاب_اسلامی Telegram: @artskermanshah Eitaa: @artkermanshah Instagram: #artkermanshah.ir website: www.artkermanshah.ir Email: admin@artkermanshah.ir