: مهارتهای را به فرزندان بیاموزیم: 💝 به جای برگزاری و همایش های بی تأثیر، ❇️ مهارت افزایی، ❇️ داری، ❇️ طریقه محبت کردن، ❇️ داری، ❇️ تربیت کردن فرزند را به فرزندان و جامعه بیاموزیم و حتی در دانشگاها و مدارس بجای اینکه وقت دانشجو را با مباحث بی ارزش که هیچ ارزشی برای زندگی او ندارد، بگیریم، مبانی دینی و ارزشی برگرفته از آموزه های مکتب اسلام ناب محمدی( ص) را مانند طریقه خانه داری، انتخاب شوهر و همسر را آموزش بدهیم تا جامعه مفیدتری داشته باشیم. 😱 به نظر می‌‌رسد در رابطه با این آموزش‌ها به‌شدت مشکل داریم! باید بدانیم اشکال در نظام آموزشی است ،مدرسه و محیط های آموزشی مانند کانون پرورش جای نیست ، مدرسه جای آموزش و تحصیل است و این جایگاه خطیر به عهده در محیط و است. مدرسه و مراکز دیگر نمی تواند نقش خانواده را در تربیت فرزند به عهده بگیرند زیرا نظرها و سلیقه ها در این گونه مراکز متفاوت می باشد ،در آموزش مهمترین هدف جامعه ، رسیدن به شغل است نه تربیت . 💫 اگر آموزه های دینی در خانواده و مراکز آموزشی و پرورشی به درستی اجرا شود و انواع مهارت افزایی در دوست یابی را بیاموزند و آسیبهای دوستی خیابانی و های خیابانی را یاد بدهند و هشدار هم بدهند دیگر جوان حاضر نخواهد بود به طرف این گونه موضوعات برود و چه برسد به اینکه به آن فکر کند. ✨ بسیاری معنای عشق را اشتباه فهمیدند و گمان می کنند هرکس احساس دل‌ شوره و بی‌قراری داشته باشد و قلبش تند بزند، پس عاشق شده است. عشق معنای پاکی دارد که در خیابانها و پارکها به دست نمی آید، بلکه باید در محیط خانه و خانواده آن را پیدا کرد. ✅ نقش خانواده در تربیت و مهارت والدین باید در تربیت خانواده نقش مؤثری داشته باشند و تربیت را به مدرسه واگذار نکنند و از مسجد انتظار پرورش را نداشته باشند، از آن‌جا كه خانواده خود نیاموخته، نمی‌تواند آموزش بدهد. اغلب خانواده‌ها سواد کافی در خصوص مسائل دینی و تربیتی را ندارند. 🆔 @asanezdevag