✍ نوشتار تربیتی "خانواده و زوجین" 💠 |قسمت دوم‌| ✅ ریشه مشکلات در خانواده‌ها از کجاست؟ 6⃣ بخاطر نگاه سنتی(بومی،قومی، منطقه‌ای) به زندگی نه نگاه دینی؛ 🔹الان خیلی از افراد نگاه شان به زندگی سنتی است و دینی نیست و همین باعث بروز مشکل در خانواده می‌شود، زیرا نگاه سنتی منفعت طلبانه هست : (فرمول نگاه سنتی⬅️نگاهی منفعت‌طلبانه بر اساس جنسیت) ولی نگاه دینی،منعفت طلبانه نیست و مصلحت‌اندیشانه است و نفع زندگی را در نظر میگیرد.) 🔸مثلا در قدیم می‌گفتند دختر را جوری بار بیاورید که فقط به شوهر بگوید چشم! مرد را باید بهش چشم گفت! آیا واقعا اسلام این را میگوید؟! ❗️اما الآن مادرها که ضرر این چشم گفتن را دیدند، دست دخترش را می‌گیرد می‌برد کلاس تکواندو و می‌گوید: بدرد آینده‌ و زندگی‌ات می‌خورد!!! (که مثلا رزمی یاد بگیرد که اگر شوهرش چیزی گفت، فنی را بر روی او اجرا کند!😊) 🔸خب این نگاه هم سنتی است، اما سنتی مدرن! در صورتی که آن چیزی که می‌تواند به خانواده کمک بکند نگاه دینی است. دین منفعت را نگاه نمی‌کند، مصلحت زندگی را نگاه می‌کند که خیلی هم توازن زیبایی دارد . 🌀نگاه سنتی(منفعت طلبانه)نگاهی که برگرفته از نگاه پیشینیان است، مثلا در ده ما چه می‌کردند! در خانواده من چه می‌کردند، بابای من فلان و مادر من فلان، بعد می‌آییم و همان را در زندگی مان پیاده می‌کنیم که جایی جواب و جایی هم جواب نمیدهد. 🔸 مثلا می‌بینیم دخترخانم چون دیده که به خاطر سفت بودن و یا خساست پدر، مادرش به تنگنا افتاده است، اول زندگی می‌گوید که دیگر باید گربه را دم حجله بکشم!!! و نباید مثل مادرم بشوم! همان اول زندگی که وارد می‌شوند می‌خواهد آقا را خلع سلاح کند و میگوید کارت بانکی ات را بده که خیلی از آقایان مخالف این کار می‌شوند و همین شروع مشکلات می شود ... ❌ منفعت طلبی نه مصلحت اندیشی ⬅️تفاوت این دو در چیست ؟ 🔸در منفعت فرد می‌گوید من باید راحت باشم و خودم را محور میدانم و همه خوبی‌ها را برای خودم می‌دانم. اما در مصلحت‌اندیشی، مصلحت زندگی را توجه کرده و برای جاهایی باید زحمت بیشتر بکشد و سختی بیشتری را تحمل کند، و لذا شما ببینید این موضوع چقدر درد این روزهای جامعه ماست. 🔹مثلا خانومی سر کار میرفت و شوهرش اینطور می‌گفت که وقتی فرزند اول آمد مشکلات، کم بود و قابل حل، اما وقتی که فرزند دوم آمد، دیدیم مشکلات زیاد شد. به همسرم گفتم یادت هست که در دوران خواستگاری گفتم با شغل شما مخالف نیستم و هر دو قبول کردیم این تا جایی باشد که ضربه به زندگی‌مان نزند؟! همسرم تایید کرد! گفتم: الان می‌بینیم که با شغل شما و وجود فرزندان، مشکلاتی در حال رخ دادن است و از این به بعد شما اگر صلاح می‌دانید کار را تعطیل کنید و یا کمتر کنید! شما باورتان می‌شود که همسرم چه گفت ؟! گفت که کارم زندگی من است، من حاضرم جدا بشوم اما کارم لطمه نخورد! 🌀ببینید! این جا زن منفعت خود را میطلبد و آسیب زندگی را نمی‌بیند! اگر زن و مرد هر دو به وظایف خود واقف باشند خیلی از مشکلات کم می‌شود، مثلا شما ببینید گاهی خانم‌ها از شوهرانشان می‌خواهند که بیایند و درخانه فرزندان را نگه داری کنند، بله! گاهی یکی دو ساعت برای کلاس یا جلسه‌ای است و این مشکلی ندارد، اما گاهی اینطور می‌شود که میگوید نصف روز شما در خانه بمان که من بروم سرکار و نصف روز دیگر بالعکس! دراین جا باید تربیت را بخوانید | اصلا با استثنائات کاری ندارم | ما در این جا قاعده ارائه میدهیم، یعنی یک فرمول عمومی، مردها به درد کار تربیت فرزند نمی‌خورند، ویژگی هایشان جواب نمیدهد برای این کار، مرد توان این کار را ندارد. 🔸 مثلا ما در تربیت میگوییم: محور اصلی تربیت محبت است، به نظر شما آیا عواطف یک مادر لطیف‌تر است یا یک پدر!؟ مرد می‌تواند محبت کند اما نه به اندازه مادر. (ما همکاری را نمی گوییم ، آن مشکلی ندارد ، بحث ما سر فرآیند است که مرتب اتفاق می افتد.) مثلا یکی از گلایه‌های خانم‌ها این است که مردها نمی‌توانند مثل آنها محبت کنند، خب این جزء ویژگی شخصیت مرد است که باید این مهارت را یاد بگیرند. ✅ این را یادمان باشد که یکی از ماموریت‌های مهم زندگی مشترک تربیت فرزند طراز است نه جمع کردن اموال و بزرگ کردن خانه! 🆔 @asanezdevag