👈👈باتوجه به عملکرد ضعیف دولت کنونی در اداره اقتصادی و اجرایی کشور، نحوه مواجهه با دولت چگونه باید باشد؟ ✍✍مسائل و معضلات پیش آمده برای مردم در بخش اقتصادی و معیشتی، ذهن ها و انگشت اشاره را متوجه دولت کرده است؛ انتظار نیز آن است که قوه مجریه با استفاده از ابزارها و امکاناتی که در اختیار دارد برای حل مسائل مردم اهتمام داشته باشد و در این زمینه از هیچ تلاشی فروگذار نکند. بنابراین در اینکه مردم، دولت را مسئول حل بخش عمده ای از مسائل و مشکلات اقتصادی و معیشتی خود بدانند طبیعی است. اما شدت گرفتن و استمرار پیدا کردن التهابات اخیر در حوزه ارز و طلا و گرانی باعث شده تا بخشی از مردم نسبت به دولت نگاه تندتری پیدا کنند. در این زمینه دو نگاه و رویکرد مطرح شده است: 1- در رویکرد نخست برخی بر این اعتقاد هستند که دولت بدلیل آنکه نتوانسته مطالبات و تقاضاهای مردم را مدیریت کند و به مسائل معیشتی مردم پاسخ معتبر و اقناع کننده دهد، خود باید استعفاء دهد و فرصت انتخاب دیگری را برای مردم قائل شود و اجازه دهد که مردم دولتی کارآمد و توانمند را برگزینند. این رویکرد همچین بر این باور است، چنانچه دولت خود به مبادرت به استعفاء و کناره گیری نکرد، مجلس از ابزار استیضاح استفاده کند و به عنوان نمایندگان مردم از حقوق آنها صیانت نماید. 2- رویکرد دوم معتقد است که از قضا چون دولت دچار ضعف های درونی است، باید همه دستگاهها و گروهها مسیر حمایت از دولت را در پیش بگیرند. در این میان مهم ترین و اثرگذارترین سطح حمایت و همکاری از دولت، نشست هم فکری مسئولان قوای سه گانه است؛ کاری که هم اکنون به دستور رهبر انقلاب در حال انجام است. مشکل اساسی که در رویکرد نخست وجود دارد در دو بخش قابل احصاء است. یکی آنکه اولاً دولت هنوز به مرحله ناتوانی و بن بست در اجرای ماموریت ها نرسیده است، هر چند توان اقدام و کار بهتر از آن چه که هم اکنون انجام می دهد را دارد. دولت، ابزارها و امکانات فراوانی برای پاسخگویی به مشکلات مردم در اختیار دارد و با استفاده صحیح از آنها می تواند تا حد زیادی بر مشکلات فائق آید. نکته دوم اینکه امروز ثبات و آرامش، نیاز ضروری و فوری جامعه ماست. طبیعی است که رفتن کشور به سمت استعفاء و استیضاح، بر خلاف آرامش و ثبات کشور است و خودِ این وضعیت با توجه به شرایط سیاسی خاص کشور، تشدید کننده معضلات و مشکلات اقتصادی کشور خواهد شد؛ ضمن اینکه کنار رفتن یا کنار گذاشتن دولت و استقرار دولت بعدی، خود محتاج زمان طولانی و کسب آمادگی زیادی می باشد که در شرایط حساس کنونی که زمان اهمیت زیادی دارد، به مصلحت نیست. از این رو هزینه های استعفاء و استیضاح به مراتب بیشتر از منافع آن است و لذا این گزینه بر خلاف مصالح و منافع کشور تلقی می شود و در اولویت نیز نمی باشد. با این شرایط در حال حاضر بهترین مسیر و شیوه برای مواجهه با دولت کنونی که تأمین کننده منافع ملی نیز است، همکاری و حمایت از دولت متناسب با اقتضائات سرنوشت ساز و تعیین کننده ای است که هم اینک با آن روبرو هستیم؛ البته این به معنای بیان نکردن نقدهای دلسوزانه و توأم با راهکارهای عالمانه نیست. به نظر می رسد بهترین روش برای برون رفت از وضعیت کنونی ایجاد هماهنگی بین تیم اقتصادی با رویکرد ترمیم کابینه از سوی خود دولت است و در این شرایط جنگ اقتصادی پرشدت باید کابینه ای شکل بگیرد که بتواند با نگاه به ساخت درونی قدرت ظرفیت های اقتصادی را آزاد نماید تا بتوانیم از این مرحله به آرامی عبور کنیم. بنا به اقرار و اعتراف مسئولین آمریکایی اگر ایران چند ماهی بتواند تحریم های جدید را مدیریت کند، اثربخشی تحریم ها برای همیشه از بین خواهد رفت و دیگر نمی توان با سلاح تحریم ایران را تحت فشار سیاسی قرار داد. 🇮🇷 کانال اساتید انقلابی http://eitaa.com/asatid_enghelabi http://sapp.ir/asatid_enghelabi