🔰 عدم نگرش تاکتیکی (ره) به و دستجات 🔸 در حالی که در همه انقلاب‌ها و نهضت‌های غیرالهی، برخورد تاکتیکی با گروه‌ها و دستجات سیاسی امری متداول به شمار می‌رود و پس از دستیابی به قدرت، تصفیه خونین و حذف از معادلات سیاسی امری غیر قابل پیشگیری است؛ در مکتب اخلاقی امام برخورد ابزاری با گروه‌ها و دستجات جایی نداشت و اصولاً و وعده‌های دروغین و خنجر زدن از پشت پس از به قدرت رسیدن در قاموس امام وجود نداشت. 🔸 امام در اواخر پاییز سال ۱۳۵۶ که انقلاب وارد خیزش مردمی شده بود، به صراحت موضع خود را درباره گروه های چپ‌گرا اعلام کرد و حتی آن دسته از دستجات چپ‌گرایی را که به مبارزه مسلحانه با شاه رو آورده، یا دارای تفکر التقاطی بودند، خائن به اسلام و ایران معرفی کرد. 🔸 گاهی سیاست و رفتار سیاسی ایجاد می کند که رهبر نهضت، برای پیشبرد اهدافش با بعضی از گروه ها مماشات یا حداقل در برابر خواسته‌های آنان تا دستیابی به پیروزی سکوت کند اما امام که ماهیت را - با وجود سابقه مبارزاتی‌شان - کاملاً می‌شناخت موضع خود را در ملاقات با سنجابی در پاریس با صراحت مشخص نمود و در مصاحبه‌ای در تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۵۷ اعلام داشت: 🔹 «من مسائل و مطالبی را که داشتم و امکان ندارد یک قدم از آنها برگردام به ایشان [] گفتم؛ و با جبهه خاصی [جبهه ملی و ...] ائتلاف نداریم». 🔸 در حالی که امام در برابر یک ابرقدرت و همه دستگاه‌های جاسوسی، رسانه‌ای و امنیتی آن ایستاده بود و به اصطلاح، سیاست اقتضا می‌کرد تا امام پیش از پیروزی و یا حتی پس از پیروزی، مواضع خود را در برابر ابرقدرت دیگر (شوروی) و گروه‌ها و احزاب وابسته به آن شفاف نسازد؛ موضعی گرفتند که همه سیاستمداران را به تعجب واداشت. 🔸 امام در تاریخ ۲۰ دی ماه ۱۳۵۷ در مصاحبه با رادیولوکزامبورگ، در پاسخ سؤال خبرنگار رادیو که پرسیده بود آیا با و در نتیجه مسکو روابطی دارید یا نه؟ فرمود: «خیر به هیچ وجه روابطی نداشته‌ام و ندارم و نخواهم داشت.» 🔸 اصولا امام سیاست متداول و حاکم بر معادلات جهانی را که بر پایه تزویر و دروغ و استفاده ابزاری شناخته می‌شد، با سیاست الهی و اخلاقی در تضاد می دانست و در صحنه عمل، به تبلیغ و ترویج مکتب سیاسی پرداخت که برای جهانیان جدید بود؛ اما برای امام چیزی جز سیره و سلوک معصومان علیهم السلام به شمار نمی‌رفت. 🔸 همین رفتار موجب شد که انقلاب اسلامی به هیچ یک از احزاب، گروه‌ها و دستجات بدهکار نباشد؛ و نیز همین سیره موجب شد تا امام مطلبی را به صراحت بر زبان آورد که برای هیچ یک از رهبران سیاسی قبل از وی ممکن نبوده است. 🔸 او دو ماه پیش از عروج ملکوتی‌اش از این عالم خاکی، فرمود: «من بارها اعلام کرده‌ام که با هیچ کس در هر مرتبه‌ای که باشد، عقد اخوت نبسته‌ام. چارچوب دوستی من در درستی راه هر فرد نهفته است، دفاع از اسلام و اصل خدشه‌ناپذیر سیاست جمهوری اسلامی است». ✍️ استاد حسن ابراهیم‌زاده 📚 امر به معروف و نهی از منکر احزاب؛ ص 95 🆔 @asbaat_ir