غزل ۴۲۳۳: توفیق درد و داغ به هر دل نمی‌دهند این فیض را به هر دل غافل نمی‌دهند بلبل گلوی خویش عبث پاره می‌کند این شوخ دیدگان به سخن دل نمی‌دهند آزادگان تلاش شهادت نمی‌کنند تا خون‌بهای خویش به قاتل نمی‌دهند از تلخی سوال گروهی که واقفند فرصت به لب‌گشودن سائل نمی‌دهند دیوانگی است قفل در رزق را کلید عاقل مشو که سنگ به عاقل نمی‌دهند #صائب_تبریزی