به بهانه ی هفته ی حجاب و عفاف... روح حیا چو بر اریکه ی تقدیر پا گذاشته است خدا براش جهان را بنا گذاشته است پدید آمده روح حیات از آن دم که قدم به ملک جهان با حیا گذاشته است حیا نموده همیشه اگر چه نابینا به خانه ای که در آن بوده پا گذاشته است سَکینه ی پدر و همسر است و فرزندان چقدر وقت برای خدا گذاشته است! خودش به نان و نمک کرده اکتفا و غذا میانِ سفره ی یک بینوا گذاشته است برای‌یک یک همسایه ها و مردم شهر میان باغ مناجات جا گذاشته است گرفته حق فدک را ستم از آنکه، از او تمام‌ملک جهان بود و وا گذاشته است بزرگوارترین زن برای جمع زنان... چه یادگار بزرگی به جا گذاشته است دلم رسید به مقتل ،نشد عبور کنم چه داغها به دلم کربلا گذاشته است همیشه چادر لطف تو بر سرم مادر حرم نداری و داری به دل حرم مادر #احمد_رفیعی_وردنجانی