. بود زینب را دو مه سیما پسر کز فروزان چهر هر یک چون قمر هر دو از رخشندگی بدری تمام وز دو گیسو لیلهٴقدری تمام شد به سوی خیمه بانو با شتاب با دلی پر آتش و چشمی پر آب با سرشک افشاند گرد از مویشان شانه زد بر عنبرین گیسویشان هر دو را بر بست تیغی بر میان و آن گه ایشان را بسان ارمغان نزد شه آورد و بوسیدش قدم گفت کای شاهنشه گردون خَدم 🔸شاعر : محرم .___________________________ کانال باب الحسین (ع) https://t.me/Babolhusein گروه اشعار حسینی https://t.me/joinchat/TnNArTssrr8vRxab کانال ایتا http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af