#تفسیر_قرآن_کریم (تفسیر آیه ٢٧/آل عمران) 💠 وُلُوج در لغت به معنى دخول است، یعنی خداوند، شب را در روز و روز را در شب داخل مى کند. منظور از این جمله همان تغییر تدریجى محسوسى است که در شب و روز، در طول سال، مشاهده مى کنیم. 💠 اما منظور از بیرون آوردن زنده از مرده، همان پیدایش حیات از موجودات بى جان است؛ زیرا مى دانیم آن روز که زمین آماده پذیرش حیات شد، موجودات زنده از مواد بى جان به وجود آمدند، از این گذشته دائماً در بدن ما و همه موجودات زنده عالم، مواد بى جان، جزو سلول ها شده، تبدیل به موجود زنده مى گردند. پیدایش مردگان از موجودات زنده، نیز دائماً در مقابل چشم ما مجسم است. در حقیقت آیه، اشاره به قانون تبادل دائمى مرگ و حیات است که عمومى ترین و پیچیده ترین و در عین حال جالب ترین قانونى است که بر ما حکومت مى کند 💠براى این آیه، تفسیر دیگرى نیز هست که با تفسیر قبلی؛ منافاتى ندارد و آن مسأله زندگى و مرگ معنوى است، چه این که مى بینیم، گاهى افراد با ایمان، که زندگانِ حقیقى هستند از افراد بى ایمان که مردگان واقعى محسوب مى شوند به وجود مى آیند و گاهى به عکس، افراد بى ایمان از افراد با ایمان متولد مى شوند. قرآن زندگى و مرگ معنوى را در آیات متعددى به کفر و ایمان تعبیر کرده است. 💠همین معنى در روایتى از پیامبر اسلام(ص) در تفسیر الدرّ المنثور نقل شده که در ذیل آیه "تُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَیِّت" فرمود: یعنى مؤمن را از صلب کافر و کافر را از صلب مؤمن خارج مى سازد ♻️ادامه دارد... 🆔 @ashora_karbala