📚#طرح_کلی_اندیشه_اسلامی_در_قرآن بخش ۲ (ایمان ۲) صفحه ۶۵ و ۶۶ همه ممکن است بگویند این مالِ خداست، ما هم بندۀ خداییم، و به این نام ظاهرپسـندِ خوش ظاهر، با این نام عامیانۀ جاذب، که این مال، مالِ خداسـت، ما هم بندۀ خدا هسـتیم؛ این ِ مال عمومی را در مصارف شـخصی خودشـان مصرف نماینـد؛ یکچنین چیزی ممکن است. بنابراین مالِ خدا، اگرچه باید به مصالح ِ عموم مسلمانان و بندگان واقعی خدا برسد، اما به مصلحت عموم رسیدن، به این معنا نیست که بَلبَشو باشد، هرکه هرچه دلش خواست مصرف بکند. لازم است یک مرکزیتی باشـد، یک دسـت قدرتمندی باشـد که نمایندۀ خدا و قیّم امور مردم محسوب بشود؛ او کیست؟ او رسول است. رسول در اینجا به عنوان رسـالت و نبوت مطرح نیسـت، به عنوان حکومت الهی مطرح است. یعنی وقتی که رسـول از دنیا رفت، امام همه کارۀ انفال اسـت. امام یعنی حاکمِ الهی.در روزگاری که امام معصوم بر مردم حکومت نمیکند،آن کسی که از سوی خدا میتواند و می باید بر مردم حکومت بکند، او همه کارۀ انفال و ثروت های عمومی میشود. به هرصـورت، اگرچـه ایـن ثروت هـا عمومـی اسـت، یعنی معدن هـا از همـگان اسـت، جنگل هـا و نیزارهـا بـرای همه اسـت، مرتع ها بـرای همه اسـت، غنیمت هایـی کـه از دشـمن به دسـت می‌آیـد، بـرای همـه اسـت؛ صوافی الملوک( اشیای گران قیمت پادشاهی) برای همه اسـت، از این قبیل موارد و مصادیقی که برای انفال ذکر شـده؛ اگرچه برای همگان اسـت، اما بالاخره باید در اختیار یک قدرتمند الهی که همان حاکم اسلامی اسـت، قرار داشـته باشد. آن کیست؟ در زمان وجود پیغمبر، رسول الله، پس از او امام معصوم، اگرامام معصوم نباشـد، امام عادل الهی؛ آن کسـی که زمامِ حکومت اسلامی باید در دسـت او باشـد، او مسـلطِ به امر انفال است. این قسمت اول آیه که البته مورد بحث ما این قسمت از آیه نبود.بعد از آنی که مصرف انفال را معین میکند، میفرماید: «فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ ۖ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ » اگر مؤمن هسـتید، این سـه کار را انجـام بدهیـد: اولا‍ً تقـوای خـدا پیشـه کنیـد،«فَاتَّقُوا اللَّهَ» پس از خـدا پـروا بداریـد. «وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ»فی‌ما‌بین خود را اصلاح کنید. اختلافات را در میان خود از میان بردارید.به سود حقیقت، آنکسانی که سخنی غیر حقیقت میگویند، از سخن خود دسـت بکشـند، اختلافـات را از میان خود برداریـد. «وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ»میـان خـود را اصلاح کنیـد، بر سـر چیزهای جزئـی به جان هـم نیفتید، بهانـه بـرای به جان یکدیگر افتـادن نجویید. خاصیت یک عده مردمی که جنگشان می‌آید با دوستان و با دشمنان، همین است که دنبال بهانه های کوچـک بـرای جنگیدن و دعوا کردن و ایجـاد اختلاف میگردند. نصیحت خدا و رسول به این گونه مردم این است که به جای آنکه برای جنگیدن با دوسـتان بهانه بجویید، برای جنگیدن با دشـمنان بهانه ها را پنهان نکنید ━━═━━⊰❀🌼❀⊱━━═━━ به کانال مهدوی #عصر_ظهور بپیوندید👇 ‌@asr_zohoorr