. . . پشه کی داند که این باغ از کی است کو بهاران زاد و مرگش در دی است کرم کاندر چوب زاید سست‌حال کی بداند چوب را وقت نهال ور بداند کرم از ماهیتش عقل باشد کرم باشد صورتش عقل خود را می‌نماید رنگها چون پری دورست از آن فرسنگها از ملک بالاست چه جای پری تو مگس‌پری بپستی می‌پری گرچه عقلت سوی بالا می‌پرد مرغ تقلیدت بپستی می‌چرد علم تقلیدی وبال جان ماست عاریه‌ست و ما نشسته کان ماست زین خرد جاهل همی باید شدن دست در دیوانگی باید زدن هرچه بینی سود خود زان می‌گریز زهر نوش و آب حیوان را بریز هر که بستاید ترا دشنام ده سود و سرمایه به مفلس وام ده ایمنی بگذار و جای خوف باش بگذر از ناموس و رسوا باش و فاش آزمودم عقل دور اندیش را بعد ازین دیوانه سازم خویش را 🌐 🔹سروش . ایتا . بله http://eitaa.com/asrarafarinesh