🔴 بازگشت تاریخ مجعول شاهنشاهی به هجری شمسی (5 شهریور 1357)
♦️از جمله اقدامات رژیم پهلوی در نیمه دهه 1350 ش که در راستای توجه به بنیادهای باستانگرایی و به هدف دور شدن هرچه بیشتر از فرهنگ و تمدن اسلامی صورت عملی به خود می‌گرفت، تغییر مبدأ تاریخ ایران از هجری شمسی (از مبدأ هجرت پیامبر عظیم الشأن اسلام حضرت محمد [ص]) به تاریخ مجعول و غیر قابل اعتنای شاهنشاهی بود. این اقدام که در اوج قدرت استبدادی محمدرضا شاه و سرمستی کاذب او در شرایط افزایش چشمگیر (ولی سخت زودگذر) عایدات نفتی تحقق یافت از سوی آگاهان به امور در داخل و خارج از کشور با تمسخر و انتقاد فراوانی رو به رو شد. این طرح که کارشناسان به اصطلاح فرهنگی و تاریخی وابسته به حکومت مدتها پیرامون آن به مطالعه و بررسی پرداخته بودند، به صورت یک لایحه قانونی به مجلسین سنا و شورای ملی (دوره 24) ارائه شد و در روز 24 اسفند 1354 که مقارن با سالگرد تولد رضا شاه بود در میان سخنرانی و ابراز احساسات چاپلوسانه و بس تملق‌آمیز نمایندگان مجلسین و نمایندگان دولت وقت به تصویب رسید.
♦️و در حالی که رژیم پهلوی خود را آماده برگزاری جشن پنجاهمین سالگرد شاهنشاهی دودمان پهلوی آماده می‌کرد، سال 1355 با مبدأ تاریخ شاهنشاهی 2535 آغاز شد و این تاریخ مجعول چنان تنظیم شده بود که گویی سلطنت رضا شاه دقیقاً در سال 2500 شاهنشاهی پایان یافته و آخرین شاه پهلوی (محمدرضا شاه) حکومتش را از همان تاریخ شروع کرده است. آنچه بود در جلسه روز 24 اسفند 1354 که این طرح صورت قانونی به خود گرفت نمایندگان زیر (از دو مجلس) به ایراد سخنرانیهای بس متملقانه و آزاردهنده از نقش رضا خان و فرزندش در توسعه و تعالی کشور و به اوج رسانیدن نظام شاهنشاهی در ایران پرداختند: جواد سعید (نایب رئیس مجلس شورای ملی)، عیسی صدیق (سناتور)، هولاکو رامبد (نماینده مجلس شورای ملی)، عماد تربتی (سناتور)، مصطفی الموتی (نماینده مجلس شورای ملی)، شوکت ملک جهانبانی (سناتور)، مهین دخت صنیع (نماینده مجلس شورای ملی)، امیرعباس هویدا (نخست وزیر و دبیرکل حزب رستاخیز)، محمدعلی علامه وحیدی (سناتور)، و داریوش همایون.
♦️اما چنانکه آگاهان به امور پیش بینی می‌کردند و تحولات آتی هم نشان داد دوران غرور توأم با خشونت و حماقت رژیم پهلوی دیری نپایید و به رغم تمام تلاشهای گسترده و سرمایه گذاریهای گزاف تاریخ مجعول شاهنشاهی در عرصه کشور در میان مردم ایران زمین جایی بیدا نکرد و بلکه خود به عاملی دیگر در ایجاد شکاف و فاصله گسترده‌تر میان حکومت و مردم کشور مبدل شد و هنگامی که تحرکات انقلابی مردم ایران سخت ارکان حکومت را متزلزل ساخته بود جعفر شریف امامی که در 5 شهریور 1357 در مقام نخست وزیر جایگزین جمشید آموزگار شده بود به هدف فرونشاندن و کاستن از دامنه مخالفتهای انقلابی، در همان نخستین روز صدارت، تاریخ مجعول شاهنشاهی را ملغی اعلام نموده بار دیگر تاریخ هجری شمسی را مبدأ تاریخ و تقویم ایران قرار داد.
#ثامن | #روشنگری | #محرم