⭕️ اثبات امامت امام زمان از «سوره قدر» قرآن / صیحه آسمانی در شب قدر «سال ظهور» ▪️بخش دوم ✍️مصطفی امیری ☑️ مطلع الفجر قرآن، ظهور امام عصر ▪️آری؛ مطلع فجر قرآن، روز ظهور قائم آل‌محمد است و یوسف زهرا، فرزند طور و العادیات، فرزند یس و الذاریات، مهدی موعود قیام می‌نماید و شب تاریک ظلمت‌کده جهان را به صبح صادق مهدوی، دلالت خواهد نمود. ▪️شاید به همین دلیل، شایسته است برای «ارتباط روحی» با امام زمان، در رکعت اول نماز، بعد از سوره حمد، سوره قدر خوانده شود[9] ☑️ صیحه آسمانی در شب قدر «سال ظهور» ▪️سفیانی در ماه رجب، خروج می کند و سپس امام مهدی در جمعه از لیالی قدر ماه رمضان، ظهور می‌فرمایند که به معنای پایان عصر غیبت کبری است: ▫️فقَدْ وَقَعَتِ الْغَيْبَةُ الثَّانِيَةُ فَلَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ذَلِكَ بَعْدَ...خُرُوجِ السُّفْيَانِيِّ وَ الصَّيْحَة[10] ▪️و امکان ارتباط مستقیم امام عصر تنها برای معتمدین و نائبان خاص امام عصر همچون نفس‌زکیه، امکان‌پذیر خواهد بود: ▫️يسْتَأْذِنَ اللَّهَ فِي ظُهُورِهِ فَيَطَّلِعُ عَلَى ذَلِكَ بَعْضُ مَوَالِيه[11] ▪️و در شنبه عاشورای ماه محرم سال فرد قمری، خروج و قیام علنی امام مهدی برای تمام جهانیان، اتفاق خواهد افتاد. ▪️در واقع امام عصر در شب قدر 23 ماه رمضان، ظهور می‌فرمایند و آنگاه در عاشورای ماه محرم، قیام و خروج علنی خویش را به عموم جهانیان اعلام می فرمایند: ▫️ينادى‏ بِاسمِ القائِمِ في لَيلَةِ ثَلاثٍ وعِشرينَ، و يَقومُ في يَومِ عاشوراءَ، وهُوَ اليَومُ الَّذي قُتِلَ فيهِ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ عليه السلام، لَكَأَنّي بِهِ في يَومِ السَّبتِ العاشِرِ مِنَ المُحَرَّمِ، قائِماً بَينَ الرُّكنِ وَالمَقام‏[12] ▪️و خوشا به سعادتِ کسی که آن زمان را درک کند: ▫️طوبَى‏ لِمَنْ أَدْرَكَ‏ زَمَانَهُ وَ لَحِقَ أَوَانَهُ وَ شَهِدَ أَيَّامَهُ[13] ▪️و آن روز، بسیار نزدیک است: «إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً وَ نَراهُ قَرِيبا»[14] ☑️ پی‌نوشت: ۱. کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۴۹. ۲. سوره نحل، آیه۲. ۳. کلینی، الکافی، ج۱، ص۵۳۲-۵۳۳. ۴. صفار، بصائر الدرجات، ص۲۲۱. ۵. قمی، تفسیر القمی، ج۲، ص۴۳۲‌. ۶. کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۴۷-۲۵۲. ۷. کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۴۹. ۸. کوفی، تفسیر الفرات، ص۵۸۱. و مشابه آن: استرآبادی، تأویل الآیات الظاهرة، ص۷۹۲. بحرانی، تفسیر البرهان، ج۵، ص۷۱۴. ۹. حرعاملی، وسائل الشیعه، ج۴، ص۷۶۱. ۱۰. صدوق، کمال الدین، ج۲، ص۵۱۶. ۱۱. کلینی، الکافی، ج۸، ص۲۲۵. ۱۲. مفید، الإرشاد، ج۲، ص۳۷۹. و مشابه آن: طوسی، الغیبة، ص۴۵۲. ۱۳. نعمانی، الغیبة، ص۲۷۵. ۱۴. مجلسی، بحارالانوار، ج۸۳، ص۲۸۶. ➖➖➖➖➖➖➖➖ 🆔 @ASRZOHUR110