🔴 تقابل دو گفتمان تمدنی: از «صهیونیسم» تا «شیعه» در سرنوشت آینده بشریت
✍️ مصطفی امیری
▪️صهیونیسم برپایه تفسیر خاصی از کتاب مقدس، بازگشت یهود به ارض موعود و وقوع نبرد نهایی و قتل و کشتار را محور تحقق پایان تاریخ میداند
▪️و در این چارچوب، هرگونه مخالفت با یهود و اسرائیل، را در «جبهه دجال» صورتبندی مینماید.
▪️این رویکرد سبب شکلگیری «الهیات سیاسی» میگردد که نقش اسرائیل را در «کانون رستگاری» قرار داده است.
▪️اما در نظام اعتقادی شیعه، دجّال دشمن مشترک انسانیت و ادیان توحیدی است و ظهور مسیح، نه در برابر منجی موعود، بلکه در همراهی و یاری او رخ میدهد.
▪️از اینرو معرفی منجی اسلامی بهعنوان «ضدمسیح»، نوعی بازتعریف ایدئولوژیک و راهبردی معنای دجّال در گفتمان صهیونیسم محسوب میشود که هدف آن مشروعیتبخشی به منازعات سیاسی و گسترش حمایت از پروژه اسرائیل است.
▪️بنابراین تقابل میان اسلام و صهیونیسم، صرفاً نزاعی سیاسی نیست؛ بلکه مواجههای ریشهدار میان دو روایت رقیب از پایان تاریخ است که هر یک تصویری متفاوت از نجات، عدالت و سرنوشت بشریت ارائه میکنند:
▪️صهیونیسم: قتل و کشتار و معرفی منجی ادیان دیگر به عنوان دجال اما موعودگرایی شیعی: صلح و عدالت را ترسیم میکند.
▪️به نظر شما کدام بهتر است؟
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 @ASRZOHUR110