امیدواریم که عزاداری‌های ما در این چهل روز توانسته باشد، معرفت حقیقیِ امام را به قلب ما بدهد و ما بتوانیم رابطۀ خود را با امام و رابطۀ امام را با خود بهتر درک کنیم. امروز ما در «محضر» اربعین هستیم؛ در حالی که از نشانه‌های مؤمن «حضور» در اربعین است. حضور با محضر فرق می‌کند؛ کسی که در مجلس اربعین نشسته، در محضر اربعین است. اما حضور آنجاست که تمام هویت انسان، یعنی همۀ اندیشه (عقل)، تصورات (خیال)، حب و بغض (گرایش) و سبک زندگی انسان، رنگ مکتب امام حسین(علیه‌السلام) را داشته باشد. اگر کسی بتواند این حضور را درک کند، می‌تواند امام حسین(ع) را به دنیا نشان دهد. یعنی می‌تواند در همۀ حرکات و سکنات خود مظهری از امام باشد. اینکه فرموده‌اند: "کُلُّ یَوْمٍ عَاشُورَا و کُلُّ اَرْضٍ کَرْبَلا" به این معناست که پیوسته باید در حضور امام باشیم، نه در محضر. وقتی در محضر عاشورا یا اربعین هستیم، در همان جلسۀ نورانی نور امامرا داریم و وقتی جلسه تمام می‌شود، گویی نور هم تمام می‌شود. اما کسی که در حضور است در همۀ حالات و در هر مکان‌ و زمانی، نور حسینی را نشان می‌دهد. یکی از نشانه‌های مؤمن، زیارت اربعین است. حضور امام حسین(ع)، به حضور گوشت و پوست و جسد مادی او نیست، بلکه امام حضور ولایی و نوری در جان ما دارد. پس باید با سلام دادن به ایشان او را در سراسر وجود خود درک کنیم. ادامه دارد... @bezatorasool