بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «حماسه سجاد (ع)» روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/١٢/١٧ مناسبت روز: امروز پنجمین روز از ماه شعبان المعظم، سالروز میلاد با سعادت زینت عابدان و سرور ساجدان، حضرت علی ابن حسین (ع) است، لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت به همه‌ی مسلمانان جهان، سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند آن حضرت آغاز می‌نمائیم؛ بی‌شک یکی از ظلم‌های بزرگ در طول تاریخ، در نوع معرفی سرچشمه کمالات انسانی و اسطوره علم و عمل، حضرت سجاد (ع) و نگاه محدود به ساحت مقدس آن امام همام است، چنانچه متأسفانه امروزه بسیاری از مردم، آن حضرت را به عنوان فردی مریض احوال و گوشه‌گیر که از صبح تا شب فقط به گریه و نماز و دعا در گوشه‌ای مشغول بوده‌اند، تصور می‌کنند!!! این موضوع در حالی است که با اندک بررسی در زندگی ارزشمند حضرت سجاد (ع)، می‌توان به عمق شخصیّت و ژرفای تفکّرات آن حضرت و خدمات بی‌نظیر و تأثیرگذاری بی‌بدیل ایشان در تاریخ اسلام پی برد! به‌گونه‌ای که با وجود تمام محدودیّت‌ها و مظلومیّت ها، در طول ٣۴ سال امامت و ولایت، توانسته‌اند با رهبری حکیمانه و هدایت هوشمندانه امت اسلامی، تمامی موانع رشد جامعه را از میان برداشته و مسلمانان را از یکی از سخت‌ترین تنگناهای سیاسی و اجتماعی عبور دهند! ✍️ دوران جوانی حضرت علیّ ابن الحسین (ع)، با حادثه جانسوز کربلا همراه شد که به حکمت الهی، به واسطه‌ی مریضی، جان حضرت برای ادامه راه اسلام حفظ شد! اما با رسیدن به شام، کم‌کم مریضی امام برطرف شد، به‌گونه‌ای که حضرت با شجاعت در مسجد اموی، در حضور یزیدِ ملعون به ایراد خطبه آتشین پرداخته و تمامی ترفندهای شوم بنی‌امیه را، نقش بر آب ساختند! امام پس از بازگشت به شهر مدینه نیز، با اختناق شدید و سرکوب شیعیان روبرو بودند؛ و حاکمان مستبدّ بنی امیّه و بنی مروان، جوّ سنگینی از وحشت و کُشتار را بر جامعه اسلامی حکم‌فرما کرده بودند، به‌صورتی که هرکس، حتی به‌عنوان مُحِبّ امیرالمؤمنین (ع) و یار اهل بیت (ع) شناخته می‌شد را سَر می‌بُریدند! در این وضعیّت دهشت‌بار که جرأت هرگونه حرکتی در سرزمین پهناور اسلامی، از پیروان مکتب اهل‌بیت (ع) سلب شده بود؛ امام سجاد (ع) با آگاهی کامل از شرایط زمان و مکان، و فقدان یاران وفادار و فداکار، و با توجه به قدرت و سیطره حکومت استکبار و علم به شکست قیام‌های مسلّحانه در آن بُرهه‌ی زمانی، شیوه‌ی جدیدی را برای هدایت و راهبری جامعه و مبارزه با استکبار برگزیدند و با استفاده از «دعا و تضرع» به روشنگری مردم همت گماردند! به‌گونه‌ای که حضرت زین‌العابدین (ع) که تحت فشار شدید حکومت جائر زمان، حتی اجازه تشکیل کلاس درس و بحث را نداشتند، با حضور مؤثر در مسجد و قرائت دعا و تضرّع و بکاء، رسالت خود را با هدايت‌گری و تهذیب روحی بندگان خدا، عملی ساخته و با تقویت بنیان‌های فكری و اعتقادی مکتب تشیع، حقایق شریعت را در قالب نیایش به مسلمانان منتقل و آنها را هدايت و رهبری می‌نمودند؛ چنانچه کتاب شریف «صحیفه سجادیه» از جمله‌ی معارف ناب حضرت زین‌العابدین (ع) در همان دوران است! ✍️ البته در کنار بیان شخصیت ویژه اجتماعی و سیاسی حضرت و شیوه تبلیغی مؤثر آن امام همام، نباید از شخصیت بی‌نظیر فردی و خصال حمیده و صفات مجيده حضرت، غفلت نمود! شخصیت بی‌همتایی که دوست و دشمن بر آن اعتراف داشته و دارند و انشاالله در مجال و فرصتی دیگر به شرح آن، خواهیم پرداخت؛ ✍️ و بالاخره روزبرگ امروز را با سخنی از امام رضا (ع) به پایان می‌بریم که فرمودند: «حضرت سجاد (ع)، امام یکتای زمان است که احدی [در فضیلت] به او نمی‌رسد و هیچ دانشمندی با او برابری نمی‌کند و بدیل و مثل و نظیری ندارد!» و سپس فرمودند: «و کیست که بتواند به حد شناخت امام معصوم برسد، هرگز، هرگز، چرا که عقل آدمی [از درک حقیقت امام و شناخت واقعی او] عاجز است!» (اصول کافی، ج١، ص١٩٨) @astanfatemi