چرا جلیلی؟ ۱- جلیلی خودش است، نقش بازی نمی‌کند. وارد بده‌بستان ها و تقسیم غنائم نمی شود. به دنبال رای آوری به هر قیمتی نیست. رنگ به رنگ نمی‌شود و برای خوشامد گروهی، حرفهای باب میل آنها را نمی‌زند. در یک جمله؛ صادق است و دنبال فریب دادن مردم نیست. ۲- منش و سلوک انسانی و پسندیده یک رییس جمهور، شرط کافی نیست. اما همین شرط لازم را بسیاری از سیاستمداران ما نداشته‌اند. شهید آیت الله رییسی کسی بود که به تصدیق دوست و دشمن اخلاق را در رفتار و تعاملاتش رعایت می‌کرد. از این جهت جلیلی شبیه‌ترین فرد به او در حسن خلق، مردم‌داری و مردمگرایی است. این را هر کسی که اندکی شناخت از جلیلی دارد، تایید میکند. ۳- جلیلی ایران را دوست دارد و ایران را پیشرفته می‌خواهد و از همه مهمتر اینکه نقشه راه پیشرفت کشور را می‌داند. این اشراف را ‎سعيد جلیلی از سالها فعالیت در سطوح مختلف، تشکیل هسته های اندیشه ورز و کارگروه‌های دولت سایه و مطالعات وسیعش در یک دهه اخیر به‌دست آورده‌است. ۴-جلیلی بدلیل فعالیت در شورای عالی امنیت ملی، مجمع تشخیص مصلحت، مرکز بررسی‌های جاری دفتر مقام معظم رهبری، شورای راهبردی روابط خارجی و حضور در مجامع تصمیم گیری نظام؛ بیشتر از هرکسی مختصات حکمرانی کشور را می‌داند و تنها کسی می تواند عَلَمِ تغییر ریل یا بهبود سازوکار حکمرانی را دست بگیرد که قبل از آن چارچوب مناسبات و سازوکار حکمرانی را بداند وگرنه شعار تغییر و تحول دادن راحت است. ۵- جلیلی اهل تعارف نیست. وعده بیخود نمی‌دهد. تلخی برخورد صادقانه را بر شیرینی رفتار منافقانه ترجیح می دهد. به همین دلیل اطرافیانش به او توهم همه چیزدانی و عالی بودن شرایط را نمی دهند. با حقایق روبرو می شود و مبتنی بر آن تصمیم می‌گیرد. ۶- چیزی که یک مدیر را به یک حکمران تحول ساز تبدیل می کند؛ شجاعت تصمیم‌گیری در بزنگاه هاست. افسوس که بسیاری از تصمیمات دکتر جلیلی در شورای عالی امنیت ملی را به خاطر طبقه بندی امنیتی موضوعات نمی توان بیان کرد. اما می توان با قاطعیت گفت که جلیلی عمر ما را با تصمیم نگیری و بلاتکلیف گذاشتن تلف نمی کند. ۷- بسیاری سعی می کنند از جلیلی چهره‌ای تعامل ناپذیر و خشک ارایه دهند اما جلیلی بر محور پیشرفت ایران اسلامی با همه دغدغه‌مندان با هر خط و ربطی کار می کند. جلیلی در موضوعات تخصصی از متخصصین با هر سلیقه و نگاه سیاسی استفاده می کند. لیست کابینۀ او برای بسیاری شوک آور خواهد بود. ۸- جلیلی اگرچه خط قرمزها و باید و نبایدهای مشخصی دارد. اما عاقلانه می‌اندیشد، تصمیم می‌گیرد و عمل می‌کند. تصویرسازی برخی افراد از جلیلی به عنوان یک فرد غیرمنطقی؛ توشۀ آخرت جلیلی خواهد بود. اما واقعیت این است که هیچ تصمیمی را از روی جوگیری نمیگیرد. ۹- جلیلی با سابقه سالها مطالعه و کار اجرایی در حوزه روابط خارجی، سفارتخانه های ایران را از مرکز سرویس دهی و تشریفات مدیران به مراکز دیپلماسی اقتصادی و توسعه صادرات غیرنفتی تبدیل می کند. یعنی یک انقلاب واقعی در وزارتخارجه و دستگاه دیپلماسی برای تامین منافع ملی. ۱۰- این را باید اول می گفتم؛ جلیلی با قلب و منطقش پای کار آقاست. منظومه فکری مقام معظم رهبری را به خوبی می داند، می فهمد و عملی می کند. اگرچه ولایت پذیری محض دارد اما در اجرا، فرمانده ای مقتدر است. ۱۱- جلیلی حلقه فساد نمی سازد. مفسد نیست و از همه مهمتر اینکه می داند برای فساد ستیزی باید بسترش را خشکاند و به سراغ علتها رفت. هیچ حاشیه و نقطه سیاهی در کارنامه اش نیست. در حالیکه اگر خیلی‌ها یک سال جایگاه او را داشتند امروز صدها پرونده داشتند. سعید جلیلی جزو امانتدارترین و خودساخته ترین مسئولان کشور در ۴۶ سال گذشته است و حضور او در راس دولت میتواند یک دولت سالم و ضدفساد بسازد که اولین فایده اش برای مردم و کشور خواهد بود. ✍ علی جعفری