گاهی سکوت میکنی؛ چون اینقدر رنجیدی که نمیخوای حرف بزنی ... گاهی سکوت میکنی ، چون واقعا هیچ حرفی برای گفتن نداری ... سکوت گاهی یک انتظاره و گاهی هم یک اعتراض! اما بیشتر وقت ها سکوت برای اینه که هیچ کلمه خاصی نمیتونه غمی رو که تو وجودت داری توصیف کنه و این یعنی همون حس تنهایی بخاطر رضای خدا وغم هاتو فقط بخدا میگی و شکایت تو به درگاه خدا میکنی و بس چون معتقدی که تنها کسی که تو رو درک میکنه فقط خداست ولاغیر چون میدونی کاری که برای خدا باشه اجرش هم پیش همه محفوظه گرچه همه تو رو بخاطر کارت تحقیر و توبیخ کنن اما تو مثل کوه محکم پای کار خدا ایستادی که خودش فرمود ان تنصروالله ینصرکم ویثبت اقدامکم 👌