#تفسیر_قرآن_کریم (ادامه تفسیر آیه ۶ سوره هود) 💠در آیه کریمه خداوند میفرماید؛ ما روزی هر جنبنده ای را در هر کجا باشد به او میدهیم حال سؤال اینجاست که آیا روزى هر کس؛ خواه ناخواه به او مى رسد یا این که باید به دنبال آن رفت؟ 💠بعضى از افراد با اتکاء به تعبیراتى همانند آیه فوق، یا روایاتى که روزى را مقدر و معین معرفى مى کند، فکر مى کنند: لزومى ندارد که انسان براى تهیه معاش زیاد تلاش کند؛ چرا که روزى مقدر است، و در هر حال به انسان مى رسد، و هیچ دهان بازى بدون روزى نمى ماند! 💠این چنین افراد نادان، که شناختشان درباره دین و مذهب فوق العاده سست و ضعیف است، بهانه به دست دشمنان مى دهند، که مذهب، عاملى است براى تخدیر، رکود اقتصادى و خاموش کردن فعالیت هاى مثبت زندگى، و تن در دادن به انواع محرومیت ها، به عذر این که، اگر فلان موهبت نصیب من نشده، حتماً روزى من نبوده، اگر روزى من بود، بدون چون و چرا به من مى رسید. 💠در حالى که، مختصر آشنائى با قرآن و احادیث اسلامى، براى پى بردن به این حقیقت کافى است که، اسلام پایه هر گونه بهره گیرى مادى و معنوى انسان را سعى و کوشش و تلاش مى شمرد، تا آنجا که در جمله شعارگونه قرآنى[لَیْسَ لِلإِنْسانِ إِلاّ ما سَعى] بهره انسان را منحصراً در کوشش و کارش قرار مى دهد. 💠پیشوایان اسلامى، از چوپانى گرفته، تا خیاطى، زره بافى و کشاورزى،را انجام میدادند اگر مفهوم تضمین روزى از طرف خدا، نشستن در خانه و انتظار رسیدن روزى باشد، نباید پیامبران و امامان، که از همه آشناتر به مفاهیم دینى هستند، این همه براى روزى تلاش کنند. ♻️ادامه دارد