✍ دلنوشته ای برای مردم عزیز ایران مردم عزیزم مواظب اشعث های زمان خود باشیم هستند کسانی که در این زمان ادامه دهنده راه اشعث ابن قیس ها هستند. انهایی که نماز خود را پشت سید علی ها میخوانند سرسفره رنگین معاویه های زمان منشینند به ریش مردم میخندند.درکنار مردم بسان مردم میگردند. هستند عبیدالله ابن جعفی هایی که تا دیروز وقتی سردار عزیزمان به شهادت رسید. اشک تمساح ریختند ولی این روزها هدایتگر اتش بزن های عکس حاج قاسم هستند. مردم سرزمینم بدانید چنین افرادی برایشان سکه زرد طلائی مهمتر از سرخی رنگ خون عزیزانمان است. انها دنبال بهانه هایی هستند که عقده های شخصی وزرگرانه خودرا بر سر سربازان این وطن بگشایند . همین افراد با فرارکردن از پرداخت مالیات خود خون ۱۷۶ نفر هواپیمای اوکراینی که هیچ بلکه خون ۸۰ ملیون ایرانی را میمکند. همانهایی که یک پایشان در ویلاهای لواسان وپای دیگرشان در ونکور .تورنتو کانادا هستند. همین هایی که در فضای افسار گسیخته مجازی جای جلاد شهید را به راحتی عوض میکنند. مردم عزیزم اینها همان هایی هستند که در موقع یاری خواستن منافع خود را به یاری کردن ما ترجیح میدهند . چقدر دلم تنگ حاج قاسم است .چقدر مظلومانه شهید شد. وچقدر خناثان خواستند مراسمات باشکوه اورا به حاشیه بکشانند. وقتی دلم تنگ سردار میشود به خودم میگویم هستند سردارانی که راه اورا میروند مثل، سردار حاجی زاده ها و فضلی ها و قاانی ها مردم عزیزم نگذاریم سربازان این سرزمین که یک پایشان مرزهای جنوب سیستان و پای دیگرشان مرزهای غربی کردستان هستند توسط این شبث ها وعبیدالله ها به حاشیه بروند... بدانیم سرزمینی که مردمانش قهرمانان خودرا کنار زنند یقینا زیر تیغ شمشیر های دشمنانشان خواهند رفت.