❓سوال : چرا از بین تمام امامان و امام زادگان فقط امام كاظم و حضرت ابوالفضل را باب الحوائج می‌گویند؟ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🔸در پاسخ به این پرسش ابتدا باید توجه داشت که برآورنده حاجت‌ها و قاضی الحاجات خداوند متعال است. پیامبران و ائمه و صلحا و شهدا باب الحوائج‌اند. این مطلب اختصاص به برخی از اولیای خدا ندارد. تمامی آن بزرگواران و ائمه دارای این مقام هستند، زیرا از یك نظر همه ائمه اطهار و اولیاء الهی و فرزندان صالح آنان، باب الحوائج‌اند و وسیله تقرّب به خداوند و موجب گشایش گره‌های زندگی هستند و اگر امامان معصوم، هر كدام به اسم خاص شهرت پیدا كرده‌اند، به لحاظ مناسبت‌هایی بوده كه آن اسامی مبارك در آن تجلّی نموده و ظهور پیدا كرده است. چنانكه از حكمت دعای توسل این چنین استفاده می‌شود كه هر مشكل و حاجتی را باید به یكی از ائمه علیهم السلام متوسل شد. ✅ همانگونه كه درباره خداوند نیز چنین است كه انسان مریض به اسم شافی و انسان بدهكار به اسم غنی و انسان گناهكار به اسم غفور خداوند توسل جسته و او را به آن یاد می‌كنند؛ به همین جهت در راه توفیق طاعت الهی و تقرّب به خداوند مستحب است به اسم مبارك رسول اكرم(ص)، فاطمه زهرا سلام الله علیها و دو فرزند آن، امام حسن و امام حسین(ع)توسل جست(۱) و انسان گرفتار، دردمند و مریض به اسم مبارك امام كاظم(ع) توسل یابد و... پس آنچه كه امام كاظم(ع) به آن شهرت یافته است، از این باب بوده است كه بسیاری كه به گرفتاری و مشكلات مبتلا بوده‌اند و دست بشری قادر به گره گشائی آن‌ها نبوده است، به آن امام متوسل شده و آن حضرت نیز در پیشگاه خداوند از آنان شفاعت كرده و در نزد باری تعالی مقبول واقع شده است و از این جهت رفع مشكل شده و آن حضرت به باب الحوائج شهرت یافته است وگرنه دلیل خاص و یا روایتی به دست نیامده كه لقب باب الحوائج را برای آن حضرت ذكر نموده باشد. 👈در مورد حضرت اباالفضل(ع) نیز دلیل خاصی وارد نشده است كه آن حضرت ملقب به باب الحوائج باشد و عباس(ع) در اثر فداكاری‌هایی كه در راه اسلام داشت به خدا تقرب جسته است و هرگاه كه رو به سوی خدا داشته و برای گرفتاران شیعیان آل محمد(ص) و یا غیر از آن، طلب شفاعت كرده در پیشگاه خداوند مقبول واقع شده و از آن پس به باب الحوائج معروف گردیده است. پس ما دلیل خاصی بر اینكه لقب این دو بزرگوار باب الحوائج باشد بدست نداریم و این لقبی است كه ارادتمندان به ایشان داده‌اند. پس همه امامان معصوم باب رحمت الهی و واسطۀ فیض میان خداوند و مخلوقات‌اند و به همان دلیل كه می‌توان به امام كاظم(ع) باب الحوائج گفت برای سائر ائمه(ع) نیز می‌توان این لقب را بكار برد.(۲) پی نوشت‌ها: ۱. ملكی تبریزی، آقاجواد، المراقبات فی اعمال السنّة، چاپ تبریز، (قدیم)، ص۳۰. ۲. اشتهاردی، محمد، سوگنامه آل محمد(ص)، انتشارات كتابخانه مرعشی، ص۴۹۷ 🔰ارسال کند برای اونکه دوسش دارید _______________