اگر نمی گفتیم؟ ‌قسمت اول 1⃣ تصور عمومی جامعه امروز این است: ما شروع کننده دشمنی و تنش با بودیم اگر علنا این دشمنی را ابراز نمی کردیم از جانب آمریکا هم تنش و برای ما وجود نداشت . بهتر است این مساله را از دیدگاه مورد بررسی قرار دهیم: برای بررسی این به ۶۷ سال قبل باز میگردیم به دیگر ۲۵ سال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی . از دوره که نفت توی مسجدسلیمان توسط شخصی بنام دارسی اهل انگلستان کشف شد تا سال ۱۳۳۲ یعنی دوران پدر(رضاشاه) و پسر(محمدرضا) انگلیسی ها ایران رو در قالب شرکتی بنام ایران و انگلیس میبردن و درصد کمی رو بحساب دولت ایران واریز میکردن . وقتی با هدف ملی شدن نفت ایران، سعی کرد انگلیسی ها رو از ایران اخراج کنه و به اصطلاح حقوقی از شرکت نفت انگلیسی که سالها نفت ایران رو میبرد خلع ید کنه، دولت انگلستان نفت ایران رو تحریم کرد، کشتی نظامی به آبادان فرستاد و جلوی نفت ایران رو گرفت . اون زمان یعنی دهه ۳۰ ایران هیچ چیزی به جز نفت برای نداشت، اقلام جزیی دیگه که صادر میکرد ناچیز بود و با درآمد اونها نمیشد کشور رو چرخوند. با اینکه سهم اصلی فروش نفت به انگلستان میرسید، انگلیسی ها پیشنهاد دادن که از این به بعد سود فروش نفت پنجاه پنجاه بشه مثل قراردادی که اون سال با عربستان بستن، اینم قبول نکرد و گفت کل نفت واسه ایرانه و شما جمع کنید برید . تحریم شدید ایران، اقتصاد کوچک کشور رو ورشکست کرد. مصدق مجبور شد برای تامین بودجه و تهیه مایحتاج مردم ارواق دولتی بفروشه که موقتی بود مردم هم شرایط مصدق رو درک میکردن و اوایل همراه بودن تا اینکه از داخل خیانت ها شروع شد......