#حدیث_روز
💠 *«سالروز حمله به مسجد گوهرشاد»*
🔷🍃 *حجاب و عفاف، از ارزش‌های جامعۀ بشری شمرده می‌شود* و دین مبین اسلام نیز به رعایت عفاف و حجاب بسیار تأکید دارد. همواره این دو واژه در کنار هم به کار برده می‌شوند و به نوعی ارتباطی استوار میان این دو وجود دارد.
🟢 *عفاف، ملکه‌ای است در زندگی انسان که رفتارها و فکر او را کنترل و هدایت می‌کند.* اگر چه عفاف برآمده از گرایش و خواست‌های درونی در انسان است؛ أمّا بسیاری از رفتارهای مربوط به آن، در دین اسلام تشریع شده است. این رفتارها در چگونگی رابطه با نامحرم به هنگام نگاه، شنیدن و صحبت کردن بروز می‌یابد.
✍حجاب، در لغت به‌معنای «ممانعت از رسیدن به چیزی» است. گفته شده که «حُجْب» و «حجاب»، هر دو مصدر و به‌معنای پنهان کردن و منع از داخل شدن است.
✅بر پایه آنچه در متون اسلامی و کلام اولیای دین آمده، عفاف و حجاب در همۀ ابعاد زندگی ظاهری و باطنی انسان گسترده است و حقیقتی برتر از عالم مادّه، هویتی فطری و آموزه‌ای آسمانی در وجود انسان است.
❇️ *از این رو، عفاف، نه‌تنها در اجتماع و در تعامل با دیگران معنا دارد، بلکه در زندگی فردی و تعامل انسان با خود نیز دارای مفهوم است. عفیف بودن افراد در ارتباطات درونی‌شان، به‌معنای آن است که فکر ایشان مشغول گناه نباشد و عنان چشم، گوش و زبان و اندیشۀ آن‌ها در اختیارشان باشد و به گناه نیفتند.*
🔰چنین افرادی راحت‌تر می‌توانند به رفتار عفیفانه در مواجهه با دیگران دست یابند. چنانچه فردی رفتار عفیفانه را از سر قرب الهی انتخاب نکرده باشد، چون خود را در نگاه جامعه، خانواده و گروه دوستان، مقید به آموزه‌های دینی می‌یابد، سعی در بروز رفتار عفیفانه از خویش می‌کند.
🟢 *عفاف و حجاب در زندگی بشر، به وسعت دایرۀ زندگی فردی، اجتماعی و همۀ تعاملات فکری و رفتاری اوست.*