❀⊱﴿🌹 ﷽ 🌹﴾⊰❀ ‌‌💫 موضوع اصلی: 🏴 "میعادگاه عُشاق و مراتب عاشقی" (۲) 🎤 استاد غلامرضا صادقزاده ویراستار: شوندی ┄┄┅✧❁🌹❁✧┅┄┄ ‌‌💫موضوع این قسمت: 👈 "آیا حساب عشق و عاشقی کربلا، در اذهان سافله (پایین و غیر عاشق) می گنجد؟" 🏴 عارفی از اولیاء خدا، قصد کربلا کرد، به نجف که رسید، در مشاهده‌ و مکاشفه‌ی خودش، صدایی شنید که می‌گوید: "العطش العطش..." زان تشنگان هنوز، به عیوق می‌رسد فریاد العطش، ز بیابان کربلا او این صدای العطش را شنید، عارف بود و گوش جانش باز بود. جرعه آبی برداشت و به سمت آن صدا رفت. همین که چند قدمی رفت، مشاهده کرد که اینجا صحرای کربلاست، در آنجا سرهای بریده دید، بی جرم و بی جنایت... به تعبیر عارف بزرگی، دید که حق متعال به خاک و خون آغشته شده اند. بله، همین گونه است. 🏴 امام ثارالله است، مظهر اتمّ حق تبارک و تعالی است، دید همه شهید شده‌اند و حضرت اباعبدالله الحسین در میانه میدان ایستاده است. آن عارف در دستش جام آبی بود، اما امام حسین (ع) به او اشاره کرد که اینجا جایی است که نباید آب بیاوری، اینجا باید آب را بریزی، اینجا موطنی است که باید "عطشت" را بیاوری. به تعبیر جناب مولوی، اینجا موطنی است که: آب کم جو، تشنگی آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست چرا نباید، اینجا آب نیاورد؟ چون منِ امام، خودم "مجمع البحرین هستم"، نیازی به آب ندارم... آیا امام حسین ع، مجمع البحرین نبود؟! مجمع البحرین را در بین النهرین با لب تشنه کشتند... 🏴 لذا حساب عشق و عاشقی در کربلا، از آن چیزهایی که در اذهان سافله (پایین و غیر عاشق) نمی گنجد... اگر کسی بخواهد به اینجا بیاید، نباید با خودش آب بیاورد. جزو زشت ترین چیزهاست که وقتی به پیش کریم می‌رویم، چیزی با خودمان ببریم. وقتی که می‌خواهی قدم به بارگاه تنزیه و اطلاق بگذاری که دیگر نباید چیزی با خودت ببری! امام حسین علیه السلام به آن عارف فرمود: آن آب را بریز، پیش ما که می‌آیی باید عطش خودت را بیاوری، کما اینکه وقتی حضرت سکینه خیلی بی تابی کرد، حضرت برای او آب انشاء کرد و گفت سکینه جان، اگر می‌خواهی این آب را بنوشی بنوش، اما نباید بنوشی، اینجا مقام ننوشیدن است، نه مقام نوشیدن. اینجا مقامی است که ما باید تمام تعلقات و تمام داشته های خودمان را بدهیم. اینجا کربلاست! اینجا جایی است که شما می‌خواهی وارد عشق مطلق شوی... کربلا اینگونه است. 🏴 ... در این هزار و چند صد سال، خیلی ها خواسته اند که به این عرصه‌ی عشق مطلق وارد شوند، اما این ورود صرفا روضه خواندن و لباس سیاه پوشیدن و... که نیست! اگر بخواهند کسی را در اینجا راه بدهند، آن شخص باید صدق محض باشد، صدق یعنی توحید خالص. اینجا جایی است که وقتی اباعبدالله الحسین می‌خواهد وارد شود، می‌فرماید: "اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَرْبِ وَ الْبَلَاءِ..." این کربِ (بلا و سختی) عشق مطلق و بلای محبت مطلق است. مگر هرکسی را در اینجا راه می‌دهند؟! مقام کربلا خیلی مقام منیعی است... . وقتی که امام فرمود: «هل مِن ناصر یَنصُرُنى»، اینگونه نبود و نیست که هرکسی که خواست برخیزد و لبیک گوید و به اینجا بیاید و به این مقام وارد شود... . پیرامون همین عبارت سخن بسیار است، از جمله اینکه: چطور ناصر بالذات، از ناصرهای بالعرض، نصرت می‌خواهد؟! عشق از اول سرکش و خونی بود تا گریزد آنکه بیرونی بود اینجا وادی عشق مطلق است... در زلف پر کمندش، ای دل مپیچ کآنجا سرها بریده بینی، بی جرم و بی جنایت ادامه در شماره‌های بعد ⬅️ ❁🍃🌹🍃❁ #کانال‌عطر‌گل‌نر‌گس‌در‌ایتا‌ @atrgolenarges313 #کانال‌عطر‌گل‌نر‌گس‌‌در‌تلگرام https://t.me/httpatrgolenarges313 ◍⃟🌹◍⃟🌹 ‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‎‎‎◍⃟🌹◍⃟🌹