این غزل بسیار زیبا تقدیم به شما عزیزان: 🌸 ساقی بده پیمانه ای ز آن مِی که بی خویشم کند 🌸 بر حُسن شور انگیز تو عاشق تر از پیشم کند 🌼 زان می که در شبهای غم بارَد فروغ صبحدم 🌼 غافل کند از بیش و کم فارغ ز تشویشم کند 🌸 نور سحرگاهی دهد فیضی که می خواهی دهد 🌸 با مِسکَنَت شاهی دهد سلطان درویشم کند 🌼 سوزد مرا سازد مرا در آتش اندازد مرا 🌼 وز من رها سازد مرا بیگانه از خویشم کند 🌸 بِستاند ای سرو سَهی*! سودای هستی از رهی 🌸 یغما کند اندیشه را دور از بد اندیشم کند * سرو سهی: سرو بلند قامت 🌾🌲🌾 https://eitaa.com/joinchat/429850951C6e9ed1d2be