✨ وصف مومن ✨ 🌹🌹وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ. (در آنروز) بهشت را به پرهیزگاران نزدیک مى کنند، و فاصله اى از آنان ندارد. ۳۱ق. تفسیر: نفرموده پرهیزگاران را به بهشت نزدیک مى کنند، بلکه مى فرماید بهشت را به آنها نزدیک مى کنند. این نهایت لطف و احترام خدا به بندگان مؤمن است که بالاتر از آن تصور نمى شود. 👈 اما اینهمه لطف و مرحمت از آن کیست؟ 🌹هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ. این چیزى است که به شما وعده داده مى شود، براى توبه کاران و حافظان پیمان. ۳۲ ق. اواب، به معنى بازگشت است. بازگشت و توبه از گناهان کوچک و بزرگ، و بازگشت به طاعت او. به این معنی که بهشتیان، پرهیزگارانى هستند که هر عاملى بخواهد آنها را از اطاعت خدا دور سازد، فوراً متوجه شده و به طاعت او باز مى گردند، و از تقصیرات و غفلتهاى خود توبه مى کنند تا به مقام نفس مطمئنه برسند. حفیظ هم به معنى حافظ و نگاهدارنده است. حفظ عهد و پیمانهاى الهى، که از انسانها گرفته که اطاعت پروردگار را کنند و عبادت شیطان ننمایند (آیهء ۶۰ یس). و حفظ قوانین و حدود الهى، که توبه از گناه و جبران آن، یکی از همین قوانینی است که باید حفظ کنیم. 👈 و در ادامهء این اوصاف، به دو وصف دیگر آنها اشاره مى فرماید: 🌹مَّنْ خَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُّنِيبٍ. همان کسیکه از خداوند رحمان در نهان بترسد و با قلبى پر إنابه در محضر او حاضر شود. ۳۳ ق. منظور از نهان، پنهان از چشم مردم است، وگرنه جایی نیست که از دیدگان خداوند، پنهان باشد. به این معنی که آنها در خلوت نیز مرتکب گناه نمى شوند. این خوف و خشیت، سبب مى شود که قلب آنها منیب باشد، یعنی دائماً متوجه خدا گردد، و میل به طاعت او داشته باشد، و از هر گناه و لغزشى توبه نماید. 👈 آنگاه فرشتگان به آنان می گویند: 🌹ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ۖ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ. بسلامت وارد بهشت شوید، امروز روز جاودانگى است. ۳۴ ق. سلامت از هر گونه بدى، ناراحتى، آفت، بلا، کیفر و عذاب، سلامت کامل از نظر جسم و جان. 🟢 امروز، روز جاودانى است، جاودانى نعمتها، و جاودانى بهشت با تمام مواهبش. و به دنبال این دو موهبت سلامت و جاودانگى، خداوند منان دو بشارت دیگر به آنها مى دهد که مجموعا چهار بشارت میشود. 👈 مى فرماید: 🌹لَهُم مَّا يَشَاءُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ. هرچه بخواهند در آن جا براى آنها هست، و نزد ما افزون بر آن است (نعمتهایى که به فکر هیچ کس نمى رسد). ۳۵ ق. ✅ و این به این معنی است که موازنه اى میان پاداش الهى و اعمال مؤمنان نیست، بلکه، از آن افزون و بسیار برتر و بالاتر است.