🏕🏔نتایج كوهنوردی آرام و طولانی برای دست يابی به تندرستی و نشاط ، راهی دلپذيرتر از دويدنها و ڪوهنوردی آرام و طولاني در پارڪها ، تپه ها و ڪوههاي نزديڪ منطقه ي مسڪوني وجود ندارد ، هزينه ي زيادي هم براي چنين ورزشي لازم نيست. از طرفي محيط هاي طبيعي و پر از درخت و آب ، چه در ڪوهها و چه در تپه ها قطعا بر روي تمام ارڪانهاي بدن (جسم و روح ) جهت ڪار و فعاليت بيشترو خستگي ڪمتر تاثير مطلوب دارد. به منظور حداڪثر بهره برداري از اين ويژگي خود بايد تمرينات دويدن و ڪوهپيمايي را به طور منظم انجام دهيم در غير اين صورت بدين مقصود نخواهيم رسيد. براي دويدن و ڪوهپيمايي آرام و طولاني مواد زير ، ضروري است ؛ -انتخاب فضاي مناسب ؛ پارڪها و ڪوههاي اطراف محل سڪونت ڪه خيلي راحت در دسترس باشد. خوشبختانه ڪساني ڪه در شهرهائی ڪه به ڪوهستان نزديڪ اند زندگی می کنند مي توانند به آساني از آن استفاده ڪنند. -انتخاب زمان ورزش، پزشڪان ورزشي در ڪشورهاي پيشرفته نظر دارندڪه بهترين زمان براي ورزش، بعد از ظهر هاست و پس از غذاي سبڪ و به موقع و ميباشد.البته نبايد فراموش ڪردڪه در شهرهايي مانند تهران اين برنامه خطرناڪ است چون هواي آلوده و دود به نا سلامتي بيشتر ڪمڪ ميڪند. -بهبود اعمال عصبی و روانی. تحقیقات و مطالعات طبِّ ورزشی ، نشان میدهد دویدنهای منظم و راهپیمایی در كوهستان ، انتقال اكسیژن را از ششها به تمام نقاط تحتانی بدن تسهیل ڪرده و از اینرو به طور مؤثری بر روی عملكرد بدن اثر می گذارد. -افزایش بافت استخوانی . به عقیده ارتوپدها استخوان بندی انسان پیوسته تحت تاثیر عمل سلولهایی است كه بافت استخوانی می سازند یا تخریب می كنند. تنفس حاصل از دویدن یا كوهنوردی آرام و طولانی تحریكات لازم را به منظور حفظ رابطه موجود بین فرایندهای ساخت و تخریب بافت استخوانی ایجاد می كندبه علاوه ، ترا كم بافت استخوانی افرادی كه حداقل 30 دقیقه می دوند یا راههای كوهستانی را به مدت چند ساعت آرام می پیمایند 30 تا 40 درصد بیشتر از افرادی است كه به ورزش های دست آسان نمی پردازند. - افزایش طول عمر. دكتر رالف پافنگر آلمانی می گوید: كسانی كه در میانسالی و کهنسالی ، به طور منظم به ورزش بپردازند می توانند انتظار حداقل انتظار 2 سال عمر مفید بیشتر از فردی كه گاه گاه ورزش می كند داشته باشند. - غلبه بر افسردگی. زمانه ی امروز، زمانه بیماری افسردگی است ، بخصوص در شهرهای بزرگ و پر جمعیت و بین آسمان خراشهای سر به فلك كشیده. یك تیم پزشكی برنامه های ورزشی در دانشگاه ویسكانسین آمریكا ، مدت 2 سال روشهای درمانی مختلفی را برای معالجه ی افسردگی افراد ، مورد تحقیق و بررسی قرار دادند. در نتیجه تنها درمانی كه صد در صد در چنین مواردی تاثیر داشت دویدن و كوهپیمایی آرام بود. -تمرینات عضله ی قلب. تجربه نشان داده است كه پزشكان برخی ناراحتی های قلبی را با راه پیمایی و كوهپیمایی آرام و سبك و دویدنهای آرام و طولانی مداوا كرده اند. زیرا كه چنین برنامه های ورزشی كه به طور مداوم منظم انجام گیرد كار سیستم قلبی و عروقی را بهبود می بخشد و باعث قوی شدن عضلات و عروق قلب از نظر فیزیولوژیكی گردیده و به بهبود جریان خون به واسطه انقباضات بسیار نیرومندتر می انجامد. وقتی چنین فعالیتی صورت می گیرد میزان ضربان قلب به تدریج با ریتمی كه میتواند به مدت طولانی و بدون خستگی به كار ادامه دهد افزایش می یابدو پس از دویدنهای آرام و طولانی یڪ كوهپیمایی آرام و طولانی میزان ضربان قلب به سرعت به حالت اولیه بر می گردد و پزشكان معتقدند در چنین مواردی قلب با كارآیی فوق العاده باعث ڪاهش اثرات خستگی می گردد. -افزایش حجم ششها. به علت حجیم و بزرگ شدن ششها تعداد حركات تنفسی كاهش می یابد. به همین دلیل ششها در اثر بهبودی تبادل گاز و عضلات تنفسی كار كمتر را انجام می دهند زیرا كه به صورت طبیعی و عادی روی هم رفته كوهپیمایی آرام و دویدن های طولانی و نرم به طور قابل توجهی حجم ششها را افزایش می دهد. - بهبود عمل گوارش. با راه پیمایی و دویدنهای طولانی و كوهپیمایی های حساب شده گوارش را آسان تر و اشتها را بیشتر می كند. به علاوه ناراحتیهای یبوستی در اثر این ورزش كه به طور منظم و دقیق انجام شده اتفاق نمی افتد. #آیات‌_آفاق🇮🇷 🏕@ayatafagh🏔 #ورزشی_کوهنوردی↖️