🌸🍃🌸🍃 روی این دو تا آیه، یه تفکّر و تدبّری بکنیم، خیلی جالبه: آیه‌ی اوّل فإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ. (قصص/7) به‌ مادر موسی‌ وحی‌ كرديم‌ كه‌، چون‌ بر جان موسی ترسیدی، او را به‌ دريا بيانداز. آیه‌ی دوّم فأَخَذْنَاهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ. (قصص/40) ما فرعون و لشكريانش‌ را گرفتيم‌، و به‌ دريا افکنديم‌. کلمه "یَم" یعنی دریا، که در هر دو آیه تکرار شده. آیه‌ی اوّل درباره موسی:کودک شیرخواری که در نهایت ضعف و ناتوانی، بین امواج دریا رها میشه، ولی سالم می‌مونه، و دریا ضرری به او نمیزنه. آیه‌ی دوّم درباره فرعون: پادشاه قدرتمندی که به همراه لشکریانش، در نهایت قدرت و جبروت وارد دریا میشن، ولی غرق میشن‌. ضعف و ناتوانیِ موسی، ضرری به او نزد. همونطور که قدرت و جبروتِ فرعون به دردش نخورد. پس همیشه یادمون باشه هر کس که با خدا باشه، هرگز ضعف و ناتوانی‌اش ضرری به او نمی‌رسونه... و هر کس که با خدا نباشه، هر چقدر هم که قدرت داشته باشه، قدرتش نفعی به او نمی‌رسونه... با خدا باش، پادشاهی کن •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•