بر آدم (1) ⭕️ توسل آدم به 5 تن و گریه او برحسین ⬅ فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِماتٍ فَتابَ عَلَيْه آدم از پروردگار خود كلماتى دريافت کرد، و با آن توبه كرد و خدا نيز توبه او را پذيرفت. بقره 47  در روایات بسیاری مى خوانیم که این کلمات، توسل به خمسه طیّبه، محمّد و على و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام بوده است؛ چند نمونه: 1⃣ در کتاب خصال از ابن عباس نقل مى کند: از پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله پرسیدم: کلماتى که آدم از پروردگارش دریافت داشت چه بود؟ پیامبر صلى الله علیه وآله فرمود:  «سَاَلَهُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَ عَلى وَ فاطِمةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ اِلاّ تُبْتَ عَلَیْهِ فَتابَ اللهُ عَلَیْهِ اَنَّهُ هُوَ التَّوابُ الرّحیمُ» از خداوند به حقّ این پنج تن مقدس، تقاضا کرد که توبه او را بپذیرد و خدا توبه او را پذیرفت. 2⃣ قابل توجّه این که همین روایت با تفاوت بسیار کمى در تفسیر معروف «الدّرالمنثور» که از تفاسیر روایى اهل سنت است، نقل شده. 3⃣ روایت دیگر از تفسیر امام حسن عسکرى علیه السلام نقل شده است مى خوانیم: «هنگامى که آدم مرتکب آن خطا شد و از پیشگاه خداوند متعال پوزش طلبید، عرض کرد: پروردگارا توبه مرا بپذیر و عذر مرا قبول کن، من به آثار سوء گناه و خوارى آن با تمام وجودم پى بردم. خداوند فرمود: آیا به خاطر ندارى که به تو دستور دادم در شدائد و سختی ها و حوادث سنگین و دردناک، به محمّد و آل پاک او مرا بخوانى؟ آدم عرض کرد: پروردگارا آرى. خداوند فرمود: آنها محمّد و على و فاطمه و حسن و حسین(علیهم السلام) هستند پس مرا به نام آنها بخوان تا تقاضاى تو را بپذیرم و بیش از آنچه مى خواهى به تو بدهم» علیه السلام