پاسخ کوبنده #امام_خمینی به #وزیر_بهداشت_خائن: "جوانان ما خیال نکنند که مسأله، مسأله ملت گریه است، این را دیگران القا کردند به شماها که بگویید ملت گریه. آن ها از همین گریه‌ها می‌ترسند. برای این که گریه‌ای است که گریه بر مظلوم است، فریاد مقابل ظالم است. دسته‌هایی که بیرون می آیند، مقابل ظالم هستند. این ها شعائر مذهبی ماست که باید حفظ بشود. این ها یک شعائر سیاسی است که باید حفظ بشود. بازیتان ندهند این قلم فرساها، بازیتان ندهند این اشخاصی که با اسماء مختلفه و با مرام های انحرافی می‌خواهند همه چیز را از دستتان بگیرند... بازی این بزرگ ها را نخورید، این ها خیانتکارند، این هایی که تزریق می کنند به شما ملّت گریه، ملّت گریه، این ها خیانت می‌کنند. بزرگ هایشان و ارباب هایشان از این گریه می‌ترسند..." "مجالس روضه را با کمال جدّیت منع کردند که شاید در شهرها، یک مجالس علنی که مثل مجالس متعارف، آن وقت ها بر پا نبود!!! آن ها از این مجالس می ترسند." "امروز کشور ما هم به همین نحو است. سازمان عفوبین‌المللی، که باید بگوییم «سازمان جعل بین‌المللی»، «سازمان کذب بین‌‌المللی»، در بیانیه‌‌ای که صادر کرده، همان تهمت‌هایی که در صدر اسلام به اسلام، به رسول خدا وبه اولاد و اتباع او می‌زدند، زاید بر او را، بر کشور ما زده‌‌اند!!!! همان دروغ‌هایی که اتباع یزید منتشر می‌‌کردند، امروز همین سازمان به اصطلاح بین‌‌المللی منتشر می‌کند یک همچو دروغ‌هایی را!!!! انسان خجالت می‌کشد که بگوید ما در کشورهایی و در زمینی زندگی می‌کنیم که این ها رسانه‌‌های گروهی‌اش است و این ها هم سازمان عفو بین‌‌المللی وسازمان‌های دیگرش است. انسان عار دارد که بگوید ما در عصری زندگی می‌کنیم که تمام ارزش‌ها، فدای قدرت هاست، فدای منافع مادی است و برای خود جز منافع مادی چیزی را ارزش نمی‌دانند و ما امروز اینطور مبتلا هستیم!!!! آقا! محرم است. این محرم را زنده نگه‌دارید. ما هر چه داریم از این محرم است و از این مجالس. مجالس تبلیغ ما هم از محرم است، از این قتل سیدالشهداست وشهادت اوست؛ ما باید به عمق این شهادت و تأثیر این شهادت در عالم برسیم و توجه کنیم که تأثیر او امروز هم هست. اگر این مجالس وعظ و خطابه و عزاداری و اجتماعات سوگواری نبود، کشور ما پیروز نمی‌شد، همه در تحت بیرق امام حسین ـ سلام‌‌اللّه‌ علیه ـ قیام کردند. ❓تکلیف ما در شهر محرم‌‌الحرام چیست؟ ❓تکلیف علمای اعلام و خطبای معظّم در این شهر چیست؟ ❓در این شهر محرم، تکلیف سایر قشرهای ملت چی هست؟ 👈سیدالشهدا و اصحاب او و اهل بیت او آموختند تکلیف را: 1⃣فداکاری در میدان👉 2⃣تبلیغ در خارج میدان👉 ❓چرا خداوند تبارک و تعالی برای اشک و حتی یک قطره اشک و حتی تباکی، آنقدر ثواب داده است؟ 👈کم‌کم مسئله از دید سیاسی‌اش معلوم می‌‌شود و ان‌‌شاءاللّه‌ بعدها بیشتر معلوم می‌‌شود: اینکه برای این مجالس اینقدر عظمت است و برای این اشک‌ها آنقدر در دور و برِ این اشک ها و عزاداری ها، شیعیان با اقلیت آنوقت اجتماع می‌‌کردند و شاید بسیاری از آن ها هم نمی‌‌دانستند مطلب چه هست، ولی مطلب، سازماندهی به یک گروه اقلیت در مقابل آن اکثریت‌ها بود. و در طول تاریخ، این مجالس عزا که یک سازماندهی سرتاسری کشورها است، کشورهای اسلامی است و در ایران که مهد تشیع و اسلام و شیعه است، در مقابل حکومت هایی که پیش می‌‌آمدند و بنای بر این داشتند که اساس اسلام را از بین ببرند، اساس روحانیت را از بین ببرند، آن چیزی که در مقابل آنها، آنها را می‌‌ترساند، این مجالس عزا و این دستجات بود. در دفعۀ اول که مرا از قم گرفتند و بردند، در بین راه بعضی از این مأمورینی که بودند در آن اتومبیل من، می‌‌گفت که ما که آمدیم سراغ شما، از این چادرهایی که در قم بود، می‌ترسیدیم که مبادا اینها مطلع بشوند و ما نتوانیم انجام وظیفه کنیم. این ها که هیچ، قدرت‌های بزرگ از این چادرها می‌ترسند. قدرت های بزرگ از این سازمانی که بدون اینکه دست واحدی در کار باشد که آن ها را مجتمع کند، خود به خود ملت را به هم جوشانده‌اند در سراسر یک کشور، کشور پهناور، در ایام عاشورا و در دو ماه محرم و صفر و در ماه مبارک می‌ترسند. این مجالس است که مردم را دور هم جمع کرده است.