طراحی اغتشاش : نقشه شلیک به امید مردم ، قسمت ۲ عملکرد آقای رئیسی و همکارانش ، امید به دستگاه قضایی را احیاء کرد ؛ به نحوی که رضایت مردم نسبت به این دستگاه ، تا هفتاد درصد افزایش یافت . محاکمه دانه درشت‌هایی مثل اکبر طبری (معاون اجرایی سابق حوزه ریاست قوه قضائیه) و برخی قضات فاسد ، حسین فریدون (دستیار ارشد رئیس‌جمهور) ، مهدی جهانگیری (برادر معاون اول رئیس‌جمهور) ، شماری از نمایندگان مجلس و مدیران شهرداری ، دختر و داماد دو وزیر دولت روحانی ، رئیس‌سازمان خصوصی‌سازی ، برخی مدیران بانک مرکزی ، روسای ایران خودرو و سایپا ، رئیس‌هلال احمر ، مدیرعامل شرکت پشتیبانی امور دام و... ، تنها گوشه‌ای از جدیت دستگاه قضایی در این دوره برای مبارزه با فساد بود ؛ ضمن اینکه به موازات آن ، دو هزار واحد تولیدی تعطیل ، نیمه تعطیل و یا از بیت‌المال غارت شده ، احیا شد و به چرخه تولید و‌اشتغال بازگشت . نجابت و طمانینه در کنار جدیت در مبارزه با فساد و ایجاد فضای تنفس برای طبقات پایین و متوسط ، همچنانکه سرمایه‌ای برای یک مسئول است ، موجب دشمن تراشی هم می‌شود . در واقع ، قرار نیست که هم مردم از مسئولان وظیفه شناس راضی باشند و هم مفسدان و زیاده خواهان و قانون شکنان و دشمنان ستیزه‌جو با امید و اراده ملت ایران . تصور کنید احتمال چند ده برابر شدن تدابیر درست درون زا و مبارزه با فساد و حمایت از تولید و‌اشتغال از جایگاه دولت (و در مقایسه با عملکرد دستگاه قضایی) چه قدر می‌تواند در میان توده‌های مردم امید آفرین شود ، و به همان میزان ، مفسدان اقتصادی ، دشمنان انقلاب و غربِ امید بسته به سوء مدیریت را نگران کند . آمریکا و برخی رژیم‌های بدعهد اروپایی امیدوار بودند ایران به واسطه سوء مدیریت غربگرایان، به نقطه انفجار برسد . برخی مدعیان اعتدال و اصلاحات پس از انتخابات سال 88 ، یکی از بدترین خیانت‌های عمر خویش را در قالب بر پایی آشوب نیابتی مرتکب شدند و ننگ عدم تمکین در برابر قانون و انتخاب مردم و آسیب به امنیت و آرامش کشور ، در کارنامه شان ثبت شد... در این دوره بر حسب ظاهر به نظر می‌رسید آنها با نتیجه انتخابات کنار آمده باشند . اما گویا این بار همان خیانت و کارشکنی با پوشش‌های جدید در حال تکرار است : موج سواری رادیکال روی نارضایتی‌های خود ساخته و تلاش برای نابودی فرصت اصلاحی که دولت جدید دارد . بخشی از تقلاهای رادیکال در عصبانی کردن مردم و ایجاد بلوای خیابانی ، حاصل وحشت بی‌اندازه‌ای است که در جان غرب و غربگرایان افتاده : اینکه رئیس‌جمهور و دولت جدید بتوانند در فضایی آرام ، تغییرات آمید آفرینی را ظرف همان چند ماه اول پدید آورند و دروغ‌های غربگرایان برای شرطی سازی افکار عمومی را باطل کنند . هراس بزرگ این طیف ، از تکرار رجایی‌ها و باهنر‌ها و سلیمانی‌ها و فخری‌زاده هاست . این ، کابوسی نیست که دشمنان ملت ایران (و برخی عناصر آلوده ،‌ اشرافیت زده و بی‌کفایت داخلی) را آسوده بگذارد . مبارزه بی‌ملاحظه با فساد دانه‌درشت‌ها ، با همه دشواری‌هایش ، اعتماد مردم را جلب می‌کند و اقتصاد را از زالوصفتان رهایی می‌دهد . به ویژه اینکه همدلی و هم افزایی دولت و مجلس همسو می‌تواند امید و اعتماد عمومی را دو چندان کند . تلاش برای بی‌ثبات سازی کشور ، نتیجه نگرانی از امیدواری مردم به تغییر و بهبود شرایط است . آنچه در جریان است ، بخشی از مصاف آخرالزمانی جنود عقل و ایمان و امید ، با جنود شیطانی جهل و یأس است . اکنون بار اصلی بر دوش دولت تازه ‌نفسی است که تا چند هفته دیگر تشکیل می‌شود و می‌تواند با غنیمت شمردن فرصت خدمت و همدلی با دو قوه دیگر ، برنامه بسیج ملی برای ساختن ایرانی قوی‌تر ، پیشرفته‌تر و با نشاط‌تر را عملیاتی کند ؛ ان‌شاء‌الله . ✍️ ╔═ 🍃💠🍃═════════╗ 💬 @sarbaazanemonji ╚═════════════